ผู้คุ้มภัย

ยุรนันท์ ภมรมนตรี

อยู่ลำพัง เพียงเรา
ไม่มีเขา หรือใคร
จะทำให้เธอ เจ็บอีกแล้ว
ฉันเข้าใจ เธอดี
เพราะเคยโดน เธอทำ
ดั่งที่เขา ได้ทำ กับเธอ
หยุดร้องไห้ เถิดหนา
หยุดเถิดหนา ขอร้อง
อย่าให้ฉันนั้นต้อง ขาดใจ
เธอช้ำมาก เพียงใด
ฉันช้ำใจ ยิ่งกว่า
โอ้เธอจํา รู้ไหมว่า ยังมีฉัน
เธอรู้ไหม ว่าใครจงรักภักดี
ใจดวงนี้ ผู้ไม่มีวันรักใคร
อ้อมกอดฉัน คอยเธอเท่านั้น
มาเคียงใกล้
แม้มันจะนานเท่าไร ก็จะรอ
เป็นไปได้ไหม
ขอให้ฉันเป็นผู้ คุ้มภัย
ขอให้ฉัน ได้เช็ดน้ำตา
ที่เปียกปอน
ให้ฉันกอดเธอ
สักครั้ง เหมือนดังก่อน
ให้เธอหายร้าวรอน ขอได้ไหม
ขอให้ฉันเป็นผู้ คุ้มภัย
ขอให้ฉัน ได้เช็ดน้ำตา
ที่เปียกปอน
ให้ฉันกอดเธอ
สักครั้ง เหมือนดังก่อน
ให้เธอหายร้าวรอน ขอได้ไหม
ขอให้เป็นฉัน
 
 หยุดร้องไห้ เถิดหนา
หยุดเถิดหนา ขอร้อง
อย่าให้ฉันนั้นต้อง ขาดใจ
เธอช้ำมาก เพียงใด
ฉันช้ำใจ ยิ่งกว่า
โอ้เธอจํา รู้ไหมว่า ยังมีฉัน
เธอรู้ไหม ว่าใครจงรักภักดี
ใจดวงนี้ ผู้ไม่มีวันรักใคร
อ้อมกอดฉัน คอยเธอเท่านั้น
มาเคียงใกล้
แม้มันจะนานเท่าไร ก็จะรอ
เป็นไปได้ไหม
ขอให้ฉันเป็นผู้ คุ้มภัย
ขอให้ฉัน ได้เช็ดน้ำตา
ที่เปียกปอน
ให้ฉันกอดเธอ
สักครั้ง เหมือนดังก่อน
ให้เธอหายร้าวรอน ขอได้ไหม
ขอให้ฉันเป็นผู้ คุ้มภัย
ขอให้ฉัน ได้เช็ดน้ำตา
ที่เปียกปอน
ให้ฉันกอดเธอ
สักครั้ง เหมือนดังก่อน
ให้เธอหายร้าวรอน ขอได้ไหม
ขอให้เป็นฉัน...