ขื่นขม

พัชรา แวงวรรณ

เจ็บหัวใจ ดั่งไฟสุมทรวง
ถูกเธอทำร้ายใจให้เศร้าตรม
ก่อนเคยรักล้นใจ หลงงมงายเชื่อใจ
ไม่คิดว่าใจช่างร้ายสิ้นดี
ห่างหายไป กับใครไหนอื่น
ปล่อยให้ฉันต้องยืนเฝ้าคอย
ดุจดังเรานั้นเป็น รักสำรองของเธอ
เบื่อฉันแล้วซิก็ทิ้งฉันไป
รัก นั้นซ้ำ กระหน่ำอยู่เต็มอก
ปวดร้าวระทมขื่นขมชีวี
เธอนั้นทำลาย ใจฉันให้เป็นจุล
หลอกฉันเสียจนแทบล้มทั้งยืน
ปวดหัวใจ หลบไปเช็ดน้ำตา
เจ็บช้ำอุราก็เพียงแต่เรา
จะทนยอม เสียใจ รับกรรมไปสิเรา
หากรักก็เศร้าเจ็บปวดช้ำใจ
 
 รัก นั้นซ้ำ
กระหน่ำอยู่เต็มอก
ปวดร้าวระทมขื่นขมชีวี
เธอนั้นทำลาย ใจฉันให้เป็นจุล
หลอกฉันเสียจนแทบล้มทั้งยืน
ปวดหัวใจ หลบไปเช็ดน้ำตา
เจ็บช้ำอุราก็เพียงแต่เรา
จะทนยอม เสียใจ รับกรรมไปสิเรา
หากรักก็เศร้าเจ็บปวดช้ำใจ...