รักวันสุดท้าย

นิตยา บุญสูงเนิน

เราจะฝืนใจไปเพื่อใคร
ในเมื่อเราสองคน
ไม่อาจร่วมทาง
คงเพียงนี้พอความรักเรา
มันไม่เป็นที่เราต้องการดังหวัง
เธอจะดื้อดึงเหนี่ยวรั้งใจ
ปล่อยฉันไปขอจง
ได้โปรดเถิดหนา
เธอจงเข้าใจความรักเรา
ที่แท้จริงนั้นมัน
เปรียบเหมือนดวงดาว
มีแสงสีทอง
แต่อยู่ไกลได้เพียงแต่มอง
รอจนค่ำคืนจึงเห็นมัน
คล้ายรักของเรา
ที่นานครั้งเธอจึงจะมา
มีเธอข้างกายเพียงชั่วคืน
เจ็บพอแล้วไม่อยากดื้อรั้น
ฉันขอยับยั้งดีกว่า
หากเขานั้นรู้ว่าเรา
แอบเจอกันคงลำบากใจ
อยู่อย่างนี้ได้แต่แอบพบ
ก็รู้ทั้งรู้ว่าผิด
และขอครั้งนี้ให้เราแค่วันสุดท้าย
เจ็บพอแล้วไม่อยากดื้อรั้น
ฉันขอยับยั้งดีกว่า
หากเขานั้นรู้ว่าเรา
แอบเจอกันคงลำบากใจ
อยู่อย่างนี้ได้แต่แอบพบ
ต้องคอยระวังแอบแฝง
และขอครั้งนี้ให้เราสุดท้ายที่เจอ
 
เราจะฝืนใจไปเพื่อใคร
ในเมื่อเราสองคน
ไม่อาจร่วมทาง
คงเพียงนี้พอความรักเรา
มันไม่เป็นที่เราต้องการดังหวัง
เธอจะดื้อดึงเหนี่ยวรั้งใจ
ปล่อยฉันไปขอจง
ได้โปรดเถิดหนา
เธอจงเข้าใจความรักเรา
ที่แท้จริงนั้นมัน
เปรียบเหมือนดวงดาว
มีแสงสีทอง
แต่อยู่ไกลได้เพียงแต่มอง
รอจนค่ำคืนจึงเห็นมัน
คล้ายรักของเรา
ที่นานครั้งเธอจึงจะมา
มีเธอข้างกายเพียงชั่วคืน
เจ็บพอแล้วไม่อยากดื้อรั้น
ฉันขอยับยั้งดีกว่า
หากเขานั้นรู้ว่าเรา
แอบเจอกันคงลำบากใจ
อยู่อย่างนี้ได้แต่แอบพบ
ก็รู้ทั้งรู้ว่าผิด
และขอครั้งนี้ให้เราแค่วันสุดท้าย
เจ็บพอแล้วไม่อยากดื้อรั้น
ฉันขอยับยั้งดีกว่า
หากเขานั้นรู้ว่าเรา
แอบเจอกันคงลำบากใจ
อยู่อย่างนี้ได้แต่แอบพบ
ต้องคอยระวังแอบแฝง
และขอครั้งนี้ให้เราสุดท้ายที่เจอ...