ป่านนี้

นันทิดา แก้วบัวสาย

มอง-เห็น ดวงดาว
ส่องอยู่เต็ม ฟ้า
ลม-หนาว โชยมา จากที่แสน-ไกล
อยู่-ไกลกันเหลือ-เกิน
คิดถึง จะขาดใจ
ไม่รู้ นานเท่าไร ถึงจะพบ-กัน
ความเหงา มักทำ ให้ต้องชอก-ช้ำ
ลมหนาว ยิ่งทำ ให้ยิ่งร้าว-ราน
เคย ใกล้-ชิด-อยู่
ทั้งรัก ทั้งผูกพัน
จากกัน นานนาน จะเป็น ยังไง
ป่านนี้ เธอจะอยู่ ไหน
ป่านนี้ เธอเป็นอย่าง-ไร
จะมีใคร ดูแล หรือเปล่า
ป่านนี้ คงจะนอน-หนาว
ป่านนี้ คงจะเงียบ-เหงา
ฝากเดือนและดาว ช่วย-ปลอบ-ที
ตรงนี้ มีคน ที่ยังคอย-หา
คอยหา ทุกเว-ลา เมื่อเธอร้าง-ไกล
ยัง-คอย และ ยังรู้สึก
คิดถึง และห่วงใย
จะทำ ยังไง ให้เธอ รับรู้
ป่านนี้ เธอจะอยู่ ไหน
ป่านนี้ เธอเป็นอย่าง-ไร
จะมีใคร ดูแล หรือเปล่า
ป่านนี้ คงจะนอน-หนาว
ป่านนี้ คงจะเงียบ-เหงา
ฝากเดือนและดาว ช่วย-ปลอบ-ที
ป่านนี้ เธอจะอยู่ ไหน
ป่านนี้ เธอเป็นอย่าง-ไร
จะมีใคร ดูแล หรือเปล่า
ป่านนี้ คงจะนอน-หนาว
ป่านนี้ คงจะเงียบ-เหงา
ฝากเดือนและดาว 
บอก ว่าฉัน ยัง-ห่วง-เธอ...