คนพิการรัก

ธานินทร์ อินทรเทพ

ร้ายจริงร้ายจริงความรักที่ชัง
ตรูกันมาประดัง ไซร้ซอนเนื้ออ่อนดวงใจ
จนยับจนเยิน จนมันเพลินลิ้มอิ่มกระหาย
จนใจฉันวอดฉันวาย กลายเป็นคนพิการรัก
ร้ายจริงร้ายจริงผู้หญิงนะใจ
ดูเธอช่างทำลาย แม้ชายที่เธอบอกรัก
รักเธอรักเธอ คำรักเธอฉันกว่ารู้จัก
ดวงใจของฉันก็หักมันหักเพราะใจ ของคน
เกลียด กันไม่สำคัญถ้าใจไม่รัก
แต่ใจเคยรัก กลับมาเกลียดมันน่าฉงน
เอามีดคมคมมาเฉือนเนื้อกันให้มันยับย่น
บั่นแขนตัดขาให้ป่นยังดีกว่าทนปวดร้าวฤดี
ให้ฉันต้องเป็นชายร่างพิการ
ยังดีกว่าดวงมาน พิการวอดวายอย่างนี้
เพียงร่างพิการ ยังมีวันยิ้มชื่นชีวี
แต่ใจพิการนี่ซิ มันยับชีวี จนตาย
 
ให้ฉันต้องเป็นชายร่างพิการ
ยังดีกว่าดวงมาน พิการวอดวายอย่างนี้
เพียงร่างพิการ ยังมีวันยิ้มชื่นชีวี
แต่ใจพิการนี่ซิ มันยับชีวี จนตาย...