ทะเลครวญ

ทิพย์วรรณ ปิ่นภิบาล

ทะเล เอ๋ย
เย็น ย่ำ ค่ำ แล้ว
นก บินแน่ว กลับ รัง
เหตุ ไฉน
คนรัก ข้ายัง
ไม่ กลับ หลัง
คืน เรือน
ทะเล เอ๋ย
มืด มัว อย่าง นี้
ขอ ร้องที่ ช่วย เตือน
บอก กับ เขา
คืนหลัง สู่เรือน
จงอย่า แชเชือน
หลบ ตัว
แปลก หนัก หนา
ฟ้า ยาม โศรก
ลม กัน โชก
เมฆ มืด มัว
ฝ่าย ทะเล
คลื่น เต้น รัว
น่า หวั่น กลัว
กระทบ ใจ กัน
ทะเล เอ๋ย
ยาม ข้า โศรก เศร้า
เหมือนดั่งเจ้า โศรก ศัลย์
โปรด ฝาก เขา
คืนอ้อม อกฉัน
เราอก เดียวกัน
อย่า ลืม

แปลก หนัก หนา
ฟ้า ยาม โศรก
ลม กัน โชก
เมฆ มืด มัว
ฝ่าย ทะเล
คลื่น เต้น รัว
น่า หวั่น กลัว
กระทบ ใจ กัน
ทะเล เอ๋ย
ยาม ข้า โศรก เศร้า
เหมือนดั่งเจ้า โศรก ศัลย์
โปรด ฝาก เขา
คืนอ้อม อกฉัน
เราอก เดียวกัน
อย่า ลืม...