เปลี่ยวใจยามไร้เธอ

ทิพย์ประภา

นาน ตั้ง แต่
วัน เธอ มา ขอ ลา
สบ นัยตา เห็น เธอ เศร้า ไป
เธอเคยระเริง
เหลิง ดัง เหมือน นก ไพร
ไม่สดใส ดัง เช่น เคย เจอ
เธอ มา บอก
เธอ สูญ เสีย รัก ไป
อยาก ปลอบ ใจ ด้วย ฉัน รัก เธอ
เป็นความในใจ
ไม่ กล้า เอ่ย ฉัน รัก เธอ
จึงต้องเพ้อ รัก อยู่
ข้าง เดียว
เธอคล้อยไปใจเศร้า
ดังเหมือนดาวเดือนดับ
ใจฉันพลันยับด้วย นั่น เทียว
เธอนั้นฉันหวังอยู่
เฝ้าคอยดูคอยเหลียว
ฉันทุกวันเปล่าเปลี่ยว ไร้ เธอ
ใย ไม่ กลับ คืน มา
นะ ขวัญ ใจ
อยาก บอก ให้ ว่า ฉัน รัก เธอ
ใจคอยพะวง
หลง คอย จน ละเมอ
ด้วยฉันรัก เพียง เธอ
คน เดียว

เธอคล้อยไปใจเศร้า
ดังเหมือนดาวเดือนดับ
ใจฉันพลันยับด้วย นั่น เทียว
เธอนั้นฉันหวังอยู่
เฝ้าคอยดูคอยเหลียว
ฉันทุกวันเปล่าเปลี่ยว ไร้ เธอ
ใย ไม่ กลับ คืน มา
นะ ขวัญ ใจ
อยาก บอก ให้ ว่า ฉัน รัก เธอ
ใจคอยพะวง
หลง คอย จน ละเมอ
ด้วยฉันรัก เพียง เธอ
คน เดียว...