เทวดาเดินดิน

ดนุพล แก้วกาญจน์

ใช่อยากเด่น อยากเป็นเทวดา
เสื้อและผ้า 
เราก็แต่งเหมือนใครๆ
เราซื้อใน ตลาด
ขายของเก่าๆ 
ไอ้ตัวเรา ก็เท่านี้
ใช่อยากเด่น 
เป็นผู้นำ หรือตาม
ยอมรับใน 
ความเท่ากัน บรรดามี
คนทุกคน 
มีค่างาม ในความดี
โลกจึงมี วันนี้ให้ฉัน
ฉันเคย ล้มลุก คลุกคลาน 
ผ่านชีวิต ทุกอย่าง
ตั้งหลายครา
ฉันเคยหลงทาง ห่างบ้าน
ห่างคน เห็นใจ
เป็นเทวดา 
แล้วใยต้องมา เดินดิน
ลืมเพดานดิน 
ถึงกินข้าวแกง ทุกมื้อ
เจียมตัวตน 
เพราะเราเป็นคน ซื่อๆ 
สองมือนี่สร้าง ตัวเอง

ใช่อยากเด่น 
เป็นผู้นำ หรือตาม
ยอมรับใน 
ความเท่ากัน บรรดามี
คนทุกคน 
มีค่างาม ในความดี
โลกจึงมี วันนี้ให้ฉัน
ฉันเคย ล้มลุก คลุกคลาน 
ผ่านชีวิต ทุกอย่าง
ตั้งหลายครา
ฉันเคยหลงทาง ห่างบ้าน
ห่างคน เห็นใจ
เป็นเทวดา 
แล้วใยต้องมา เดินดิน
ลืมเพดานดิน 
ถึงกินข้าวแกง ทุกมื้อ
เจียมตัวตน 
เพราะเราเป็นคน ซื่อๆ 
สองมือนี่สร้าง ตัวเอง
เป็นเทวดา 
ฉันยังต้องมา ครวญเพลง
ตัวเองพอใจ 
เพราะเพลงไม่เคย คิดร้าย
เป็นตัวตน 
เพราะเราเป็นคน ง่ายๆ 
ฉันเอง ใช่เทวดา
ซักหน่อย
เป็นเทวดา 
แล้วใยต้องมา เดินดิน
ลืมเพดานดิน 
ถึงกินข้าวแกง ทุกมื้อ
เจียมตัวตน 
เพราะเราเป็นคน ซื่อๆ 
สองมือ นี่สร้าง ตัวเอง
เป็นเทวดา 
ฉันยังต้องมา ครวญเพลง
ตัวเองพอใจ 
เพราะเพลงไม่เคย คิดร้าย
เป็นตัวตน เพราะเราเป็นคน
ง่ายๆ ฉันเอง
ใช่เทวดา ซักหน่อย...