ชายสามโบสถ์

ชาญ เย็นแข

คำคนประณาม
ชายสามโบสถ์ทราม
ชั่วช้าสามานย์
ประนามหญิงสามผัวผ่าน
เป็นคนจันฑาลไม่ขอคบพา
โธ่ เอ๋ย อนิจจา
โกนหัวฝากตัวในศาสนา
แต่คำเขาว่าปวดใจให้คิดทุกที
มีมารผจนสุดแสนจะทน
บวชแล้วจำลา
จากเรือนเหมือนเสือหนีป่า
มารเสาะตามมาจองล้างราวี
บวชแล้วสึกทุกทีเป็นเสียอย่างนี้
แหละพี่น้องเอ๋ย
ดังคำเขาเอ่ย
บวชเสียผ้าเหลือง
ข้าบวชมาแล้วโบสถ์หนึ่ง
ซาบซึ้งได้แทนคุณแม่
ค่าน้ำนมแก
แทนทดหมดเปลืองมารตามทวงหนี้
มีเรื่องต้องแหกผ้าเหลืองสึกมา
มันฟ้องอุปัชฌาย์แค้นข้ากลัดหนอง
คนมองข้าทรามเหยียดหยามหมดดี
ต้องหนีหน้าไป
เกือบเป็นเสือสางเสียใหญ่
ข้าต้องกลับใจไหว้พระคุ้มครอง
บวชซ้ำใหม่ใคร่ปอง
ใจหวังสร้างบุญในโบสถ์ที่สอง
พึ่งธรรมะส่องที่สร้างบาปมา

ข้าเป็นชายสองโบสถ์
หากโบสถ์สามนี้ยังไม่แน่
โลกหมุนปรวนแปรสุดแท้จะพา
กลายเป็นชายชั่วดังว่า
หวังศาสนากลับใจ
แต่แล้วเหตุไฉนเขาไม่อุดหนุน
จึงวอนไหว้วิง
ชายหญิงที่ฟังด้วยน้ำตาคลอ
โปรดจงสงสารขานต่อ
แต่พอข้ามีบาปเคราะห์ก็บุญ
ข้าหวังพึ่งพุทธคุณ
เซแล้วอย่าซ้ำย่ำเหยียบจนซุน
ร่มโพธิ์พระอุ่น
ข้าขอบวชนานจนตาย...