แพ้แล้วพาล

ไอซ์ ศรัณยู

อยากจะยิ้มให้เธอทุกทีที่เจอกัน อยากจะสั่งให้มือไม่สั่น
เมื่อต้องเห็นภาพเธอกับคนข้างกาย
ไม่อยากให้ใครว่าพาล ทำตัวระรานเป็นผู้ร้าย
แต่ว่าถึงยังไง ฉันก็มนุษย์คนหนึ่ง

โกรธเขาเสมอ เกลียดเธอที่ทิ้งแค้นทุกสิ่งที่เป็นวันนี้
มันทำใจไม่ไหวสักที กับความรู้สึกเจ็บลึกที่อยู่ในใจ

อ้อมกอดนั้นมันเคยเป็นของฉัน แต่เขากำลังจะหยิบมันไป
ให้ยอมรับรับได้ยังไง ใครอยากจะทรมาน
หลับตาลงทีไร ก็เจอภาพของเธอที่กอดกับฉัน
ถ้าต้องทนเห็นเขาทำอย่างนั้น
สู้ยอมให้ด่าว่าฉัน มันแพ้แล้วพาลอย่างไม่อาย

เธอจะหวังให้ใครแสนดีไม่มีทาง คนที่มันสูญเสียทุกอย่าง
ให้ลบให้ล้างมันออกคงไม่ง่ายดาย
จะให้เข้าไปคลุกคลีเป็นเพื่อนที่ดีของเธอและคนใหม่
อย่าคิดไปไกล ฉันแค่มนุษย์คนหนึ่ง

โกรธเขาเสมอ เกลียดเธอที่ทิ้งแค้นทุกสิ่งที่เป็นวันนี้
มันทำใจไม่ไหวสักที กับความรู้สึกเจ็บลึกที่อยู่ในใจ

อ้อมกอดนั้นมันเคยเป็นของฉัน แต่เขากำลังจะหยิบมันไป
ให้ยอมรับรับได้ยังไง ใครอยากจะทรมาน
หลับตาลงทีไร ก็เจอภาพของเธอที่กอดกับฉัน
ถ้าต้องทนเห็นเขาทำอย่างนั้น
สู้ยอมให้ด่าว่าฉัน มันแพ้แล้วพาลอย่างไม่อาย

เธอขอให้เราเลิกกัน มันเจ็บฉันยังพอทนได้
แต่อย่าขอให้เป็นเพื่อนกันไป ฉันไม่เป็นอะไรกับใครทั้งนั้น

อ้อมกอดนั้นมันเคยเป็นของฉัน แต่เขากำลังจะหยิบมันไป
จะให้ยอมรับรับบ้าอะไร ใครอยากจะทรมาน
หลับตาลงทีไร ก็เจอภาพของเธอที่กอดกับฉัน
จากคนๆ นี้เปลี่ยนเป็นคนนั้น
ถามว่าใครจะเก็บอาการ ไม่ให้ฉันพาลก็ยากไป

อย่ามาถามทำไมว่าไม่ทน เธอไม่ใช่คนที่เสียใจ