บ้าหรือเปล่า

แช่ม แช่มรัมย์

นั่งมอง ดวงดาว
 คอยเฝ้า ให้ดาวร่วง หล่น
 กี่ครั้ง กี่หน
 ก็ยัง ไม่หล่นซัก ที
 เฝ้าคอย ชะเง้อ
 แหงนคอ รอคอย อย่างนี้
 จากเดือน เป็นปี
 ไม่มี อะไรเปลี่ยน ผัน
 หรือฟ้า บัญชา
 ให้ฉัน เกิดมาเพื่อ เธอ
 แต่ฟ้า คงเผลอ
 ลืมสร้าง ให้เธอคู่ ฉัน
 ทุ่มเท เสมอ
 ให้เธอ เท่าไหร่เท่า กัน
 ไม่มี ซักวัน
 ที่เธอนั้น จะเห็น ใจ
 ถาม ตัวเอง ว่าบ้า หรือเปล่า
 เขาไม่ รักเรา
 จะรัก เขาอยู่ ทำไม
 ดอกฟ้า หมาวัด
 มันเป็น แค่เพียง นิยาย
 ยัง ไม่เจียม หัวใจ
 มันเป็น อะไรของ มัน
ยังเฝ้า ยังคอย
 คอยเฝ้า ดวงดาวเรื่อย ไป
 เหนื่อยล้า แค่ไหน
 ก็ยัง เฝ้ารอ ร๊อ รอ
 กว่าเธอ จะซึ้ง
 ใครเขา รักเธอมาก พอ
 ฉันคง ต้องรอ
 จวบวัน ที่ฉันสิ้น ลม

ถาม ตัวเอง
 ว่าบ้า หรือเปล่า
 เขาไม่ รักเรา
 จะรัก เขาอยู่ ทำไม
 ดอกฟ้า หมาวัด
 มันเป็น แค่เพียง นิยาย
 ยัง ไม่เจียม หัวใจ
 มันเป็น อะไรของ มัน
ยังเฝ้า ยังคอย
 คอยเฝ้า ดวงดาวเรื่อย ไป
 เหนื่อยล้า แค่ไหน
 ก็ยัง เฝ้ารอ ร๊อ รอ
 กว่าเธอ จะซึ้ง
 ใครเขา รักเธอมาก พอ
 ฉันคง ต้องรอ
 จวบวัน ที่ฉันสิ้น ลม...