ต่างคนต่างไป

เฟื่องฟ้า เรืองรอง

ตั้งกี่ครั้ง ที่เธอนั้น
ก็ยังเหมือนเก่า
มีแต่เรื่องราวที่คอย
ทำให้ฉัน ช้ำใจ
ก็เธอไม่เคย จะใส่ใจ
ว่าตัวฉัน เป็นเช่นไร
จึงอยากขอ ให้เรา
เดิน กัน คน ละ ทาง
อย่ามาถาม
อย่ามาทำ เป็นไม่เข้าใจ
ว่ามันเป็นเพราะอะไร
ที่ ต้องการ เหิน ห่าง
เธอเองก็รู้ ดีอยู่แล้ว
ตั้งแต่วัน เดินร่วมทาง
อยู่กับฉันอย่างนั้น
โดยไม่เคยเต็มใจ
ต่างคนต่างไป
จบเสียที เพราะว่าเธอไม่มี
ใจให้กัน อยู่อย่างทร-มาร
อย่างนั้นเจ็บและช้ำในใจสิ้นดี
ต่างคนต่างไป เดินแยกทาง
เมื่อในความผูกพันธ์จางลงทุกที
ดีกว่ามาทนฝืน
ทนกล้ำกลืนอย่างนี้ เพื่ออะไร

อย่ามาถาม
อย่ามาทำ เป็นไม่เข้าใจ
ว่ามันเป็นเพราะอะไร
ที่ ต้องการ เหิน ห่าง
เธอเองก็รู้ ดีอยู่แล้ว
ตั้งแต่วัน เดินร่วมทาง
อยู่กับฉันอย่างนั้น
โดยไม่เคยเต็มใจ
ต่างคนต่างไป
จบเสียที เพราะว่าเธอไม่มี
ใจให้กัน อยู่อย่างทร-มาร
อย่างนั้นเจ็บและช้ำในใจสิ้นดี
ต่างคนต่างไปเดินแยกทาง
เมื่อในความผูกพันธ์จางลงทุกที
ดีกว่ามาทนฝืน
ทนกล้ำกลืนอย่างนี้ เพื่ออะไร
ต่างคนต่างไป
จบเสียที เพราะว่าเธอไม่มี
ใจให้กัน อยู่อย่างทรมาร
อย่างนั้นเจ็บและช้ำในใจสิ้นดี
ต่างคนต่างไปเดินแยกทาง
เมื่อในความผูกพันธ์จางลงทุกที
ดีกว่ามาทนฝืน
ทนกล้ำกลืนอย่างนี้
เพื่ออะไร...