มนต์รักดอนหอยหลอด

สันติ ดวงสว่าง

ตะวันรอนๆ
ก่อนนี้ ที่ดอน หอยหลอด
เราเคย อ้อนออด
พรอดรักกัน หวานใจ
เสียงคลื่น รื่นรมย์
นั่งชม ทะเลกว้างไกล
เห็นเรือแล่นอยู่รำไร
ช่างสุขใจ เราสองคน
สมุทรสงคราม
แดนนั้น เธอลืมฉันก่อน
น้ำลงเข่าอ่อน
สะท้อน ทะเลเต็มโคลน
น้ำขึ้น น้ำลง
ก็คงเหมือนใจของคน
เคยรัก กันเปี่ยมกมล
กลับเวียนวน
ผันแปรดวงใจ
ทะเล สุดคะเน เวิ้งว้าง
ขอบฟ้ากว้าง
ให้อ้างว้าง มองไป
ใจเธอ รวนเร
สุดคะเน หยั่งใจ
เห็นดอนหอยหลอดครั้งใด
ปวดดวงใจ ทุกข์ระทม
ตะวันรอนๆ
บัดนี้ ที่ดอน หอยหลอด
ฉันยัง อ้อนออด
เพ้อพร่ำ ไปตามสายลม
ด้วยฉันยังคอย
เหม่อลอยผู้เดียว
ตรอมตรม
ดอนนี้ ที่เคยรื่นรมย์
กลับต้องตรม
ระทมเดียวดาย

ตะวันรอนๆ
บัดนี้ ที่ดอน หอยหลอด
ฉันยัง อ้อนออด
เพ้อพร่ำ ไปตามสายลม
ด้วยฉันยังคอย
เหม่อลอยผู้เดียว
ตรอมตรม
ดอนนี้ ที่เคยรื่นรมย์
กลับต้องตรม
ระทมเดียวดาย...