ทุ่งน้ำตา

สันติ ดวงสว่าง

มอง ทุ่งนา ฝ่าลม แดดร้อน
ฝูงนก จับคอน เมื่อลม พัดมาเย็นเย็น
ต้นข้าวเอนอ่อน แมงงอน วิ่งจับ กระเด็น
น้ำใส ไหลปลาล้อเล่น
กระเต็น มัน จ้อง กัดกิน
ยืนจอบดู ข้างคู คันนา
สายฝน แผ่วมา มองหมู่ นกกา มันบิน
คิดถึง แฟนข้า จากนา ไปเหิร เมฆิน
น้ำตา ไหลปน ก้อนดิน
จนกลาย เป็นทุ่ง น้ำ-ตา

มองทุ่งนา ปลาลง แดดวอน
เมื่อเขาจากจร ตื่นตา ไม่เคย สบาย
เหมือนคนเป็นบ้า ฉีดยา ไปแล้ว ไม่หาย
คิดถึง เขาจน ผอมพ่าย
ไม่ตาย ก็นับ ว่าบุญ
ยามหลับนอน ไหว้วอน เท-วา
ให้เขา กลับมา คืนถิ่น ถ้ายังการุณ
ทุ่งนองน้ำตา ต้องความรัก อบอุ่น
น้องไกล หัวใจ มันวุ่น
ขาดคุณ เหมือนข้าว ขาด-นา
จบ...