ถนนแปลกแยก

มาลีฮวนน่า

บนถนน
ที่ทอดทาง ว่างเปล่า
เดิน เดียวดาย
เหน็บหนาว ว้าเหว่
ทุกข์หนัก ทับถม
หนักจน น้ำตาล้นปรี่
มองหาเพื่อน คืนนี้
ไม่มี สักคน
มองเห็นถนน
สายทาง ที่เปลี่ยนแปลง
ต่างคนแสดง
ไปตาม เว ลา
ต่างหวังได้ชิด
ดั่งที่คิด ไขว่ คว้า
จากที่ใจ ศรัทธา
ยิ่งหา ต่างห่าง ทาง จริง
อยากพักเมื่อท้อ
นิ่งรออย่างคนสิ้นหวัง
ฝั่งฝันฉันยัง
เลือนลาง ห่างเหิน
เพียงตัวตน เกิดสับสน
เหมือนคนอ่อนแอ มาก ไป
จะเป็นอยู่อย่างไร
สังคมเลวร้าย
โลกนี้วุ่นวาย
มากมายเพียงนี้

อยากพักเมื่อท้อ
นิ่งรออย่างคนสิ้นหวัง
ฝั่งฝันฉันยัง
เลือนลาง ห่างเหิน
เพียงตัวตน เกิดสับสน
เหมือนคนอ่อนแอ มาก ไป
จะเป็นอยู่อย่างไร
สังคมเลวร้าย
โลกนี้วุ่นวาย
มากมายเพียงนี้
แลบนถนน
ผู้คน จึงขันแข่ง
ต่างคนแสดง
ให้ระแวง ต่อกัน
ต่างหวังพิชิต
ดั่งดีเด่น
มันต้องเป็นของฉัน
ไม่เหลือการแบ่งปัน
จนเป็นสันดาน ของคน
อยู่บนถนน
สายทาง ชีวิตหม่น
เบื่อหน่าย ผู้คน
ตัวตน คนเช่นไร
ซ่อนเร้นปิดบัง
จนบางครั้ง
อยู่อย่าง อ่อน ไหว
ปล่อยตัณหาพาใจ
พาไป ถึงไหน กัน...