เป็นไปไม่ได้
ภูสมิง หน่อสวรรค์
ถ้าฉันมี สิบหน้า อย่างทศกัณฑ์
สิบหน้านั้น ฉันจะหัน มายิ้มให้เธอ
สิบลิ้น�สิบปาก�จะฝากคำพร่ำเพ้อ
ว่ารักเธอ รักเธอ เป็นเสียงเดียว
ถ้าฉันมี ยี่สิบตา อย่างทศกัณฑ์
ยี่สิบตา ของฉัน จะมองเธอไม่เหลียว
ยี่สิบแขน จะสวมสอด กอดเธอผู้เดียว
ยี่สิบสีดา อย่ามาเกี้ยว ไม่แลเหลียวมอง
แต่ฉันมี หน้าเดียว ซีดเซียวทุกข์ทน
ด้วยความจน ความขัดสน จนเงินแหละทอง
หนึ่งลิ้น หนึ่งปาก ไม่อาจจักผยอง
ว่าฉันปอง ฉันปอง เธอแม้เงา
แหละฉันมี ตาคู่เดียว�แลเหลียวเมียงมอง
อีกมือสอง ของฉัน มันอาภัพอับเฉา
ดาวจากสรวง หรือจะร่วง สู่ทรวงอกเรา
ได้แต่ซบเซา เศร้าลำเค็ญ เป็นไปไม่ได้...