คนที่เขาวาดไว้ไม่ใช่เธอ

พันกร บุญยะจินดา

เสียง จากลม
 เพียงแค่พัดผ่าน
 ก็กรีดหัวใจ ซะแทบ ขาด
 เหงา จับใจ
 ไม่มีอะไรซัก อย่าง
 จะปลอบหัวใจ ที่ยับ เยิน
 รู้ไว้เถอะ ว่าเธอ
 ทำดี ที่สุดแล้ว
 ทุ่มเททุกอย่าง ให้ไป
 แต่ไม่มีอะไรให้เหลือ เลย
 แหละ ตั้งแต่วัน นี้
 จะไม่มีใคร แล้ว
 เหลือเพียงตัวเอง
 ที่เจ็บปวด คนเดียว
 เจ็บก็ต้องจำ ไว้
 แต่ก็แค่จำ ไว้
 ถึงแล้วเวลา ที่ต้องยอม รับ
 ว่าคน ที่เขา วาด ไว้
 ไม่ใช่เธอ

รัก จากเธอ เขาไม่สัมผัส
 ไม่มีวัน ได้เข้า ใจ
 ให้ เท่าไหร่
 ก็ได้เพียงความว่าง เปล่า
 เพราะว่าเขา ไม่ต้อง การ
 รู้ไว้เถอะ ว่าเธอ
 ทำดี ที่สุดแล้ว
 ทุ่มเททุกอย่าง ให้ไป
 แต่ไม่มีอะไรให้เหลือ เลย
 แหละ ตั้งแต่วัน นี้
 จะไม่มีใคร แล้ว
 เหลือเพียงตัวเอง
 ที่เจ็บปวด คนเดียว
 เจ็บก็ต้องจำ ไว้
 แต่ก็แค่จำ ไว้
 ถึงแล้วเวลา ที่ต้องยอม รับ
 ว่าคน ที่เขา วาด ไว้
 ไม่ใช่เธอ

อื๊อ เฮอเฮ่อ

รู้ไว้เถอะ ว่าเธอ
 ทำดี ที่สุดแล้ว
 ทุ่มเททุกอย่าง ให้ไป
 แต่ไม่มีอะไรให้เหลือ เลย
 แหละ ตั้งแต่วัน นี้
 จะไม่มีใคร แล้ว
 เหลือเพียงตัวเอง
 ที่เจ็บปวด คนเดียว
 เจ็บก็ต้องจำ ไว้
 แต่ก็แค่จำ ไว้
 ถึงแล้วเวลา ที่ต้องยอม รับ
 ว่าคน ที่เขา วาด ไว้
 ไม่ใช่เธอ...