กลับไปไม่เหมาะสม

นิหน่า

ฮู่
ที่จริง ก็รู้นะ
 ว่าเธอ ลืมฉันแล้ว
 แหละเธอ มีเขาแล้ว
 เรื่องระหว่าง เราได้พ้นไป
 แต่ใน ใจของฉัน
 กลับยัง บันทึกไว้
 หลับตา ลงครั้งไหน
 ก็ยังจะมี แค่ภาพเธอ
 อยากกลับ ไปยืนข้างข้าง
 ดังเดิม
 แต่เรา ก็คง ไม่เป็น
 เหมือนเดิม
 อยากกลับไปหา เธอ
 แต่มันคงทำ ให้เธอ ลำบาก
 และเขา ก็คง หนักใจ
 ที่ฉัน ยังมาเจอ
 อยากโทรไปหา เธอ
 บอกเธอ ว่าฉัน
 นั้นรัก เธอมาก
 แต่เขา คงพูด แทนฉัน
 แล้วหมด ทุกคำ
สบตา เธอทุกครั้ง
 เนิ่นนาน สักแค่ไหน
 ก็คง ไม่เท่าเขา
 ที่มองสบตา เธอครั้งหนึ่ง
 หมื่นพัน คำของฉัน
 ก็คง ไม่ซาบซึ้ง
 แหละคง ไม่ลึกซึ้ง
 เท่าคำ หนึ่งคำ ที่เขามี
 อยากกลับ ไปยืนข้างข้าง
 ดังเดิม
 แต่เรา ก็คง ไม่เป็น
 เหมือนเดิม
 อยากกลับไปหา เธอ
 แต่มันคงทำ ให้เธอ ลำบาก
 และเขา ก็คง หนักใจ
 ที่ฉัน ยังมาเจอ
 อยากโทรไปหา เธอ
 บอกเธอ ว่าฉัน
 นั้นรัก เธอมาก
 แต่เขา คงพูด แทนฉัน
 แล้วหมด ทุกคำ
 โฮ่ โฮ โฮ๊ โฮ๊ โฮ โฮ โฮ
 น่า นา น๊า
 น่า นา นา นา
 น๊าว น่าว นาว น๊าว น่าว
 น๊าว นาว
 น่า นา นา น๊าว โฮ๊ โฮ
 น๊าว นาว
 อยากกลับ ไปยืนข้างข้าง
 ดังเดิม
 แต่เรา ก็คง ไม่เป็น
 เหมือนเดิม
 อยากกลับไปหา เธอ
 แต่มันคงทำ ให้เธอ ลำบาก
 และเขา ก็คง หนักใจ
 ที่ฉัน ยังมาเจอ
 อยากโทรไปหา เธอ
 บอกเธอ ว่าฉัน
 นั้นรัก เธอมาก
 แต่เขา คงพูด แทนฉัน
 แล้วหมด ทุกคำ
 ก็รู้ คงไม่มีหวัง
 ให้เป็น เหมือนเดิม...