ลืมไลบ้านป่า

ท้าวบัวเงิน

ลืมไลบ้านป่า
แล้วบ่นงเยาว์
บ่อนเจ้าเคยทุกข์สุขแลงเซ้า
บ่อนเจ้าเคยอยู่ก่อนนั้น
ได้ไปเวียงวัง
ลืมบ้านหลังแล้วบ่นงคราญ
ได้ไปอยู่บ้านเพิ่นเมืองท่าน
ลืมบ้านเก่าแล้วหรือใด
ปูปลากุ้งซิวที่เจ้าเคยจ่อม
ลืมแล้วบ่รสกลิ่นแกงอ่อม
กลิ่นหอมปลาร้าปลาไร
ได้กินอันดี
ลืมแล้วตี้ปลาน้อยถือไซ
ได้กินปลาทะเลกุ้งใหญ่
ลืมไลแล้วบ่บ้านนา
เจ้าคงลืม เสียสิ้นลืมถิ่นที่เคย
จึงบ่เห็นเจ้ากล้าอ้างเอ่ย
ลืมเลยบ้านดงบ้านป่า
ได้ดีมีสุข
คงลืมทุกข์ไปแล้วแก้วตา
ลืมความฮักลืมคำสัญญา
ลืมวาจาไปแล้วบ่นาง
แดนดงบ้านป่าที่เจ้าเคยครอง
ไปเยี่ยมยามแน่เด้อนวลน้อง
อ้ายครองด้วยใจอ้างว้าง
หากยังบ่ลืม
จงฮีบคืนบ้านเกิดเถิดนาง
อย่าตัดใจหนีไกลเหินห่าง
นวลนางเจ้าจงเลี้ยวคืน...