กุหลาบรักสีดำ

ทิว ทานตะวัน

คืนงาน รักวาเลนไทน์
เจ้าจำได้ไหม ดอกไม้สีแดง
เจ้าส่งให้พี่มา
ด้วยแววตา ประกายส่องแสง
กุหลาบดอกสีแดงๆ
มอบในวันแห่งความรักสองเรา
พี่เอา ดอกไม้บูชา
ไว้ดูแทนหน้า เมื่อเวลาเหงา
คิดถึง เจ้าของดอกไม้
ได้เห็นยามใด พอได้บรรเทา
กุหลาบ อาจมีวันเฉา
แต่ว่าใจเราไม่มีวันจาง
จากงาน วันวาเลนไทน์
ถึงบุญบั้งไฟ ก็ไม่นานนัก
ทราบข่าวความเคลื่อนไหว
ว่าดวงใจเจ้าไปเปลี่ยนรัก
มีคน เขาลือกันหนัก
เจ้าควงคนรักพาเที่ยวงานบุญ
เลยสูญสิ้นละชาวดินต้อยต่ำ
เลยสูญสิ้นละชาวดินต้อยต่ำ
เขาลืมคำฮักเว้า
เขาลืมเค้าฮักแพง
ฟ้าผ่าแล้งมีคนแข่งหัวใจ
คนเข่าลือกันไกล
ว่าหัวใจนางปลิ้น
ได้ยินเสียงคนเล่ามา
กับเห็นด้วยตาแล้วมาตำใจ
มองกุหลาบดอกนั้น
เคยบานเมื่อวาเลนไทน์
กลีบสีมีอันเป็นไป
ดูช่างกลับกลายเหมือนใจเธอดำ
ตำหัวใจเห็นยามใดหัวใจมันช้ำ
กุหลาบกลีบดอกสีแดง
บัดนี้มันแห้งเหี่ยวเป็นสีดำ
เหมือนคนหลอกให้เราช้ำ
สีดำๆเหมือนใจเธอเลย
คนงามเอ้ยมาทำเฉยลืมง่าย
คนงามเอ้ยมาทำเฉยลืมง่าย
คำทีเคยว่าไว้มาลืมได้หน่ายเด้
หรือว่าเท่ห์ซำบ่คุณคนสวย
หรือว่าเท่ห์ซำบ่คุณคนสวย
เห็นเป็นหมูในอวยละ
ฮักซวยลืมซำ
ลืมคำ ว่ายอมปันใจ
ลืมดอกไม้ ที่ให้ใครมา
ลืม วันแห่งความรัก
ที่เธอเคยฝากรักเดือนกุมภาฯ
กุหลาบ โรยกลีบแล้วหนา
คำสัญญาก็ลาลืมไกล
ยอมพี่ยอมทำใจ
เก็บไว้เป็นอนุสรณ์
คิด ถึง ตอน
ที่เจ้าสอน บทเรียนหัวใจ
เอากุหลาบกลีบช้ำ
ไว้คอยตำย้ำความปราชัย
ถึงวัน รักวาเลนไทน์
จะไม่เผลอใจให้ใครย่ำยี
พอทีละคนดีลืมง่าย
ความหมายใจเจ้ามันแบ่ง
กุหลาบสีแดงแห่งความรักเก้อ
เธอนั้น บ่เชื่อใจ
ถึงวาเลนไทน์แจกใครกันบ้าง
ลืม หรือยังว่าเคยให้พี่
ลืมเขียน บัญชี ซั่นบ่ น้อง
เอ้อๆๆ เอย...