เกิดแต่ตม

ทัช ณ ตะกั่วทุ่ง

เกิด มา มีแค่เพียงชีวิต
เหมือนดังพรหม ลิขิต
ชีวิตต้องเดินต่อไป ตามทาง
มีความ หวัง ซักครั้งคงเจอะกับแสง สว่าง
เพราะหนความเพียรนำทางให้ฟันฝ่าไป
ดั่ง บัว บานอยู่ในโคลนตม
ไม่มีใครชื่นชม ดอกไม้ที่มันเปื้อนตม ทิ้งไว้
แต่ไม่ ท้อ ขอเดินต่อสุดลม หายใจ
แม้นไม่มีใครในใจก็ยังหยัดยืน
ขอพิสูจน์ หัว ใจ จะเดิน ก้าว ไป
แม้ต้องเหนื่อย เท่า ไร จะไปให้ถึง
วัน และคืน ที่โหด ร้าย
สอน ให้ใจ นั้นเข้ม แข็ง
แสง ตะวัน อยู่บนฟ้า
หลอม หัวใจ ให้กล้าแกร่ง
 
ขอพิสูจน์ หัว ใจ จะเดิน ก้าว ไป
แม้ต้องเหนื่อย เท่า ไร จะไปให้ถึง
วัน และคืน ที่โหด ร้าย
สอน ให้ใจ นั้นเข้ม แข็ง
แสง ตะวัน อยู่บนฟ้า
หลอม หัวใจ ให้กล้าแกร่ง
วัน และคืน ที่โหด ร้าย
สอน ให้ใจ นั้นเข้ม แข็ง
แสง ตะวัน อยู่บนฟ้า
หลอม หัวใจ ให้กล้าแกร่ง...