คนดีของฉัน

กานดา วราภรณ์

บัดนี้เรานั้น
มองดูโลกเพียงลำพัง
ดั่งคนสิ้นหวัง หนทางไม่มี
มองดูโลก ที่สุดกว้างไกลใบนี้
มองอย่างมี สิ่งที่พะวังพะวง
แต่นี้เรานั้น
คงยืนอยู่เดียว เดียวดาย
สิ้นความมั่นหมาย ที่เคยมั่นคง
ความมั่นใจ ที่เคยมีอย่างทะนง
มาสิ้นลงก็ตรงที่เธอ
โอ้เธอ
เธอเปรียบดังหมอ เมื่อไม่สบาย
เปรียบดังทนาย เมื่อภัยมาเจอ
เปรียบอาจารย์ สอนศิษย์คนเซ่อ
พ่อก็คือเธอ พี่ก็คือเธอผู้เดียว
บัดนี้เรานั้น
สิ้นความมั่นคงมั่นใจ
มองไปทางไหน ก็ให้เปล่าเปลี่ยว
มีเพียงภาพ ที่แอบเก็บไว้ใบเดียว
คอยยึดเหนี่ยว และกำลังใจ
 
 โอ้เธอ
เธอเปรียบดังหมอ เมื่อไม่สบาย
เปรียบดังทนาย เมื่อภัยมาเจอ
เปรียบอาจารย์ สอนศิษย์คนเซ่อ
พ่อก็คือเธอ พี่ก็คือเธอผู้เดียว
บัดนี้เรานั้น
สิ้นความมั่นคงมั่นใจ
มองไปทางไหน ก็ให้เปล่าเปลี่ยว
มีเพียงภาพ ที่แอบเก็บไว้ใบเดียว
คอยยึดเหนี่ยว และกำลังใจ...