แม่สอดสะอื้น

กาญจนา มาศิริ

โอโอ๊
ฮะโอฮะโอฮะโอเอย

โอยแม่สอดสะอื้น
ระทมขมขื่น
เจ้ายืนอ้างว้างกลางพนา
เห็น ทิวเขาเบียดเสียดฟ้า
เหมือนว่า ม่านฟ้าป่าเขาสูงบัง
โอยแม่สอดแสนเศร้า
เหมือนข้าซบเซา
ถูกเขาทอดทิ้ง รำพัน
รัก เอยรักที่เคยหวัง เขาชัง
จากไปเหมือนไม่มีเยื่อใย
ธาร น้ำเมย ไหลเลยไหลเลย
ทิ้งถิ่นแดนไทย
ธาร รักเอย
ไหลเลยพ้นแผ่นแดนใจ
ปล่อยข้าไว้ให้ช้ำกล้ำกลืน
โอยแม่สอดสาวเอย
ซบลำน้ำเมย
กอดเกยปลอบขวัญวันคืน
โถ ทรวงช้ำข้าจำฝืน ขมขื่น
จะซบสะอื้นกับอ้อมอกใคร

ธาร น้ำเมย ไหลเลยไหลเลย
ทิ้งถิ่นแดนไทย
ธาร รักเอย
ไหลเลยพ้นแผ่นแดนใจ
ปล่อยข้าไว้ให้ช้ำกล้ำกลืน
โอยแม่สอดสาวเอย
ซบลำน้ำเมย
กอดเกยปลอบขวัญวันคืน
โถ ทรวงช้ำข้าจำฝืน ขมขื่น
จะซบสะอื้นกับอ้อมอกใคร...