มนต์เสียงแคน

กนกพร จันทร์เพ็ญ

ดึกดื่น ค่ำคืน เดือนหงาย
เสียงแคน ผู้ใด
หนอลอย ล่องมา
เสียงนี้เหมือนเป็น สัญญา
ฝากสาย ลมมา
เมื่อครา ก่อนโน้น
เงียบไปแล้ว ตั้งแต่โดน
เป็นหยังมีคน เป่ามาให้ฟัง
เสียงแคน แตร แล่น แตร
ว่าปวดใจแท้ ได้ยินมา
นอนไม่หลับ จึงออกมานั่งรอ
ออกมารอ เจ้าของเสียงแคน
ลำ กระจังว่าแฟน ใครน่อ
แฟนใครหนอ น้ออย่างเห็นเด
อกสิเพ สาละนอ แตกม้าง
แตกม้าง โอ๊ยแตกม้าง แตกม้าง
อีนางน้อง มาซ่างเป็น
อยากเห็นเด้ เห็นหน้า
ไผเด้น้อ มาบรรจงเปา
หรือว่าแฟน เพิ่นเฝ้า อีน้อง
มานอนเฝ้า เป่าให้ฟัง
เสียงแคนพี่ดัง ฟังแล้วซู่ซ่า
ให้หวลคืนนา มาหาน้อง
ให้หวลคืนนา มาหาน้อง
ซึ้งใจ เสียงแคนเหลือเกิน
ฟังแล้วเพลิน วาบหวิวใจน้อง
ได้แต่นั่งฟังเสียง สำเนียง
เป่าเป็นลายน้อง
เหมือนมนต์สะกด ใจน้อง
ให้คอยจ้อง มองหาชาย
ลำ กะจังว่าหมาย ตาไว้
สิเป็นไผ๋น้อ กะตามซาง
นางสิเปิด บานหน้าต่างไว้
ต่างไว้น้อ ต่างไว้ ต่างไว้
กะพอได้ แมนส่องเห็น
อยากรู้ว่าเป็น ผู้ใดกันแน่
เป็นหยังบ่แวะ มาหาน้อง
เป็นหยังบ่แวะ มาหาน้อง

ซึ้งใจ เสียงแคนเหลือเกิน
ฟังแล้วเพลิน วาบหวิวใจน้อง
ได้แต่นั่งฟังเสียง สำเนียง
เป่าเป็นลายน้อง
เหมือนมนต์สะกด ใจน้อง
ให้คอยจ้อง มองหาชาย
ลำ กระจังว่าหมาย ตาไว้
สิเป็นไผ๋น้อ กะตามซาง
นางสิเปิด บานหน้าต่างไว้
ต่างไว้น้อ ต่างไว้ ต่างไว้
กะพอได้ แมนส่องเห็น
อยากรู้ว่าเป็น ผู้ใดกันแน่
เป็นหยังบ่แวะ มาหาน้อง
เป็นหยังบ่แวะ มาหาน้อง
จบ...