รอ

Potato

ปิดตัวเองให้มืดมน
อย่างคนที่ไร้ความคิด
ปล่อยชีวิต ยึดติดกับคำว่ารอ
ในความรัก ในความหวัง
มีความช้ำคอยซ้ำรอยต่อ
ตอกย้ำว่าต้องรอ เรื่อยไป
กับความรักที่เลื่อนลอย
ที่ลดน้อยลงทุกที
เท่าที่มี
ข้างกายคือความเงียบเหงา
อยากมีเธอ เคียงข้างกาย
ไขว่คว้าได้เพียงแค่เงา
อ้างว้างและเหน็บหนาว
เหงาในหัวใจ
เหนื่อยจนท้อ
ต้องรออีกนานเท่าไหร่
ความรัก ของเรามันคงสุดทาง
เหนื่อยเพียงไหน
เมื่อมันยิ่งรอ ยิ่งหมดความหวัง
ความฝัน คงไม่มีวันเป็นจริง
เหนื่อยและท้อ
ต้องรอไปจนเมื่อไหร่
ยิ่งหวัง ยิ่งไกลออกไปทุกที
เหนื่อยและล้า
ไขว่คว้าเท่าไหร่ ไม่ถึงเธอสักที
สิ่งที่เจอวันนี้
ฉันมีแต่ความว่างเปล่า

จะวันนี้ จะวันไหน
จะยังเฝ้ารออย่างนี้
กี่เดือนปี เลยผ่าน จะรอเรื่อยไป
ด้วยดวงใจที่มั่นคง
จะนานแสนนานเท่าไร
แต่หัวใจ ยังย้ำทุกวันว่ารอ
เหนื่อยจนท้อ
ต้องรออีกนานเท่าไหร่
ความรัก ของเรามันคงสุดทาง
เหนื่อยเพียงไหน
เมื่อมันยิ่งรอ ยิ่งหมดความหวัง
ความฝัน คงไม่มีวันเป็นจริง
เหนื่อยและท้อ
ต้องรอไปจนเมื่อไหร่
ยิ่งหวัง ยิ่งไกลออกไปทุกที
เหนื่อยและล้า
ไขว่คว้าเท่าไหร่ ไม่ถึงเธอสักที
สิ่งที่เจอวันนี้
ฉันมีแต่ความว่างเปล่า
สิ่งที่รู้วันนี้ ฉันมีแต่คำว่ารอ...