รักแล้งเดือนห้า

โอภาส ทศพร

ย่างเข้าเดือนห้า น้ำท่าก็แห้งขอดคลอง
เมื่อยามได้มองพื้นนาเป็นร่องแยกแตกระแหง
ต้นหญ้าสดเขียว ก็พลันแห้งเหี่ยวกรอบแดง
พื้น นา หน้าแล้ง
เหมือนดวงใจแห้ง แยกแตกเป็นผล
ย่างเข้าเดือนห้า แก้วตาคู่รักเปลี่ยนใจ
รู้ไหมว่าใครเฝ้าครวญหวลให้จิตใจปรวนแปร
สิ้นความสดใส นั่งซึมขรึมใต้ต้นแค
เหมือนคนพ่ายแพ้ หัวใจเป็นแผลรักเจ้าระบม
ลืม หมดสิ้นรสรักเก่า
น้องลืมร่มเงาใต้ต้นสะเดา และซุ้มลั่นทม
น้ำแห้งเดือนห้าน้องก็หนีหน้าไปตามสายลม
ทิ้งไว้เพียงกลีบลั่นทมให้มันเฉาแห้งเหี่ยวตาย
ย่างเข้าเดือนห้า ท้องฟ้าแห้งแล้งเมฆลอย
พื้นนาก็คอยน้ำฝนจะลอยร่วงหล่นเรียงราย
ดั่งหนุ่มคอยสาว เห็นทีจะเศร้าใจตาย
น้องชั่งใจร้าย หยามหัวใจชายทิ้งได้ลงคอ...