ข้างขึ้นเดือนหงาย

โอภาส ทศพร

ข้างขึ้นเดือนหงาย
เราขี่ควายชมจันทร์
เพลิดเพลินใจฉัน
โคมสวรรค์พราวพราย
ไขว่ห้างนั่งเฉย
เอ้อระเหยลอยชาย
เป่าขลุ่ยเพลงหนังบนหลังควาย
ชื่นพระพรายโชยมา
แม้ว่าต้องการเพื่อนคุย
ฉันมีเจ้าทุยสนทนา
พูดจาตอบถามตามประสา
ลดเลี้ยวคันนาตามชอบใจ
สุขใจจริงหนอ เราไม่ง้อใครๆ
เจอะนางคนรักก็รับไป
เป่าขลุ่ยสอดคล้องนางร้องไป
ขี่ควายชมฟ้าเพลินตาเพลินใจ
จันทร์แจ่มใสเต็มดวง
 
อยู่นาเดือนหงาย
เราขี่ควายพาควง
แต่หนุ่มชาวเมืองหลวง
พาคู่ควงเปลืองครัน
อยู่กรุงอยู่นา ไอ้มันก็ฟ้าเดียวกัน
ขี่ควายขี่เก๋งก็เหมือนกัน
ก็พระจันทร์ดวงเดียว
เขาว่ารถยนต์สบาย
ฉันว่าแพ้ควายแท้เทียว
อยู่กรุงไปไหนให้หวาดเสียว
ปรู๊ดปร๊าดโครมเดียวเราก็ตาย
ต้นข้าวอ่อนพริ้ว
ชูยอดริ้วเรียงราย
ค่อยแช่มค่อยช้อยค่อยเยื้องกาย
ขี่ควายแช่มช้าประสาควาย
อยู่นาสุขแสนเมืองแมนกรายๆ
เดือนก็หงายพอกัน...