จงเช็ดน้ำตาที่ไหลอาบแก้ม

เอกชัย ศรีวิชัย

จะร้องไห้ไป ทำไมกันเล่า
 ในเมื่อแฟนเก่า
 ของเจ้าเขาไม่ปราณี
 จง อย่าร้องไห้ เลยคนดี
 ผู้ชายทั้งโลก ก็มี
 ที่ดี กว่าเขามากมาย
 จงเช็ดน้ำตา ที่ไหลอาบแก้ม
 ยิ้มเถิด ดังบัวแรกแย้ม
 รับแสง อาทิตย์ส่องฉาย
 เจ้า อย่าร้องไห้เลยทรามวัย
 พี่คน ใกล้ชิดห่วงใย
 เสียดาย น้ำตาจาบัลย์
 เตียง นอน
 ของพี่ นี้ยังว่างเปล่า
 ไม่มีเจ้าสาว
 เคียงคู่ รู้ใจกัน
 หากได้นวลน้อง
 มาครอง พรอดรักสัมพันธ์
 จะได้เลิก โศรกศัลย์
 พี่นั้น เป็นคนเมตตา
 หยุดร้องไห้ซิ พี่นี้เป็นห่วง
 ลืมเถิด ลืมเขาพุ่มพวง
 คิดไปก็ช้ำ อุรา
 จง มองพี่ เป็นมิตรกานดา
 ถ้าหาก เราสองได้มา
 ร่วมชายคา โลกคงยิ้มรื่น
  
 หยุดร้องไห้ซิ
 พี่นี้เป็นห่วง
 ลืมเถิด ลืมเขาพุ่มพวง
 คิดไปก็ช้ำ อุรา
 จง มองพี่ เป็นมิตรกานดา
 ถ้าหาก เราสองได้มา
 ร่วมชายคา โลกคงยิ้มรื่น...