เราเจ็บเราจำ

สุนารี ราชสีมา

สมใจแล้วเบื่อ
เชื่อกันตรงไหน
น้ำใจผู้ชาย
รักหวานกลับกลาย
เป็นขมเป็นขื่น
ขอเพียงแต่ปอง ลองชิม
อิ่มแล้วก็คืน
ปล่อยให้เรายืน
อยู่บนความช้ำ
หวานเพียงลมปาก
ยากเกินจะหา
สัญญาแน่นอน 
หลงคำพร่ำวอน
หลอนเราชื่นฉ่ำ
วิมานตระการ เฉิดฉาย
วาดไว้บนคำ
เราเจ็บเราจำ
ไว้ในอุรา
คง เห็นเราเป็นเพียงของเล่น
จึงเขี่ยเรากระเด็น
เห็นเราเป็นคนไร้ค่า
ความลับเก็บไป
พูดกับใครต่างๆ นาๆ
ภูมิใจแล้วซิท่า
ที่เกิดมา
เที่ยวหลอกเที่ยวหลอน
ขอให้เธอเก่ง
ต่อไปเถิดหนา
สมญาซาตาน
ฉันคิดว่าทาน
ให้ผีกินก่อน
ซักวันหรอกคง รำพึง
เมื่อถึงกองฟอน
ฉันว่าคงนอน
ไม่หลับดอกตา

ขอให้เธอเก่ง
ต่อไปเถิดหนา
สมญาซาตาน
ฉันคิดว่าทาน
ให้ผีกินก่อน
ซักวันหรอกคง รำพึง
เมื่อถึงกองฟอน
ฉันว่าคงนอน
ไม่หลับดอกตา...