อ้ำ...อ้าม

สุนารี ราชสีมา

ไปคนเดียว
นั่งกินก๋วยเตี๋ยวติดคอ
มีชายรูปหล่อ มาล้ออีตอนเราหม่ำ
พอปากเราอ้า เธอก็ว่าอ๊ำอ๊ำ
เรากินกี่คำ เธอแซวว่าอ๊ำยานๆ
นอนกลางคืน
หลับตายังฝืนใจทำ
มีคำพูดพร่ำ อ๊ำอ๊ำแว่วตามถึงบ้าน
ตอนดึกจึงหลับ
เรายังกลับฝันหวาน
เห็นหนุ่มหน้าบาน
รูปหล่อคนนั้นมาแซว
เราเลยเทียว
ไปร้านก๋วยเตี๋ยวบ่อยๆ
ไม่ใช่อร่อยมาก แต่อยากเจอเขา
สั่งหมี่ลูกชิ้น นั่งกินที่โต๊ะตัวเก่า
แหละก็เจอเขา
แซวเราว่าอ๊ำทุกวัน
เพียรไปกิน บะหมี่ลูกชิ้นรอเธอ
บังเอิญไม่เจอ
รู้ไหมกลุ้มใจจริงนั่น
ฟังปู่ปลอบเด็ก
ป้อนข้าวเด็กว่าอ๊ำเท่านั้น
ถึงกับต้องหัน นึกว่าเธอนั้นมาแซว
 
เพียรไปกิน
บะหมี่ลูกชิ้นรอเธอ
บังเอิญไม่เจอ
รู้ไหมกลุ้มใจจริงนั่น
ฟังปู่ปลอบเด็ก
ป้อนข้าวเด็กว่าอ๊ำเท่านั้น
ถึงกับต้องหัน นึกว่าเธอนั้นมาแซว...