ที่รัก..ฉันจน

สุนารี ราชสีมา

จะจีรัง ยั่งยืนกี่คืนกี่วัน
เมื่อเธอและฉัน
ต่างกันดั่งฟ้ากับดิน
ถ้าเธอรักฉัน ญาติเธอก็คงดูหมิ่น
ว่าฉันจะมาเกาะกิน
คงหมิ่นฉันจนละอาย
จะจีรังยั่งยืนได้กี่มากน้อย
ฉันมันหิ่งห้อย มิใช่เดือนฉาย
เราต่างกัน คงรักกันไม่ได้
พ่อแม่เธอคงอับอาย
เมื่อมีสะใถ้คนจน
เธอกับฉัน ต่างกันเหมือนดินกับฟ้า
คงหมดปัญญา เกิดมาชะตาหมองหม่น
เธอร่ำรวย แต่ฉันมันจน
คงอับอายคน ฉันจนเธอรวย
คงไม่จีรัง ยั่งยืนดอกนะที่รัก
ฉันจนลำบาก ใครจะมาเห็นด้วย
แม้รักจริง ก็ไร้สิ่งอำนวย
วาสนาไม่ช่วย รักไปก็ได้น้ำตา

คงไม่จีรัง ยั่งยืนดอกนะที่รัก
ฉันจนลำบาก ใครจะมาเห็นด้วย
แม้รักจริง ก็ไร้สิ่งอำนวย
วาสนาไม่ช่วย รักไปก็ได้น้ำตา...