โอย ตายแล้วตายแล้ว คงไม่แคล้วคงตายแล้วซิเรา จะทำยังไง ทำยังไงดีเล่า มันหิวน้ำหิวข้าวแทบจะเป็นลม โอย คงไม่มีใครได้ยินเสียงเรา กู่ก้องลำเนาอยู่คนเดียวสุดตรม เสียงไพรในป่าต้านฝ่าสายลม ดังระทึกครึกโครมซ่านซึ้งอุรา ยังคิดถึงหนึ่งในนวลนาง คิดถึงไม่จางแม้ว่าจะไปหลงป่า เมื่ออยู่คนเดียวแสนเปลี่ยวเอกา ตะโกนกู่เรียกหา ลั่นป่าก้องดัง โอย ตายแล้วตายแล้ว คิดถึงน้องแก้วจะตายแล้วซินาง มันงวยมันงง มันงวยงงแทบคลั่ง ป้องปากร้องดังจะกู่ให้ฟังทั้งโห่ โห่...