คิดถึงทิดมา

จินตหรา พูนลาภ

กลับบ้านนาเถิดทิดมา
คนขอนแก่น
รู้ไหมแฟนอ้ายคิดถึง
ไปอยู่แห่งไหน
หัวใจเฝ้าใฝ่คะนึง
ส่งข่าวไม่ถึง
ที่ถึงอ้ายอยู่หนใด
กลับบ้านนาเถิดทิดมา
น้องหมองหม่น
เฝ้าพร่ำเฝ้าบ่น
สุดจะทนใจแทบสลาย
อย่าปล่อย อย่าลา
อย่าปะ น้องห่างไกล
คู่หมั่นคู่หมาย
เพื่อนตายก็คือทิดมา
โรงมันโรงปอ
โรงทอโรงอ้อย
เดี๋ยวนี้มันกร่อย
เหงาหงอย
เพราะขาดทิดมา
อย่าปล่อยบึงแก่น
เสียงแคนดอกคูณโรยลา
เพราะขาดทิดมา
ทิดมา ทิดมากล้ำกลาย
กลับบ้านนาเถิดทิดมา
คนขอนแก่น กลับสู่แขน
เป็นสายแนน อย่าไปไส
กลับคืนสู่เย้า
มาเป่าแคนเต้าใหญ่ใหญ่
มาฝื้นพื้นนาพื้นไร่
ฝังหัวใจไว้เมืองขอนแก่น

กลับบ้านนาเถิดทิดมา
คนขอนแก่น กลับสู่แขน
เป็นสายแนน อย่าไปไส
กลับคืนสู่เย้า
มาเป่าแคนเต้าใหญ่ใหญ่
มาฝื้นพื้นนาพื้นไร่
ฝังหัวใจไว้เมืองขอนแก่น
  จบ...