หรอย

คาราบาว

มาฟังกันฮิต
เพื่อนนิสิตนักศึกษา
ผมมีปริญญา
จบมหา วิทยาลัย
ร่ำเรียนจนจบ
กันแต่ตะวันออกเฉียงใต้
มาทำงานรับใช้
คนตะวันออกกลาง
ถึงมีปริญญา
ยังยื้อแย่งแข่งขัน
หางานทำทั้งวัน
มาเป็นเวลาหลายปี
มนุษย์โลกนี้
ช่างดิ้นรนขวนขวาย
มนุษย์โลกนี้
ช่างดิ้นรนสนสาย
ไม่มีเงิน ก็อดตาย
ไม่มีเส้น ก็อดงาน

เขาเก็บภาษี
มาสอนเป็นภาษา
จากเมืองใต้ขึ้นมา
จากเมืองเหนือลงมา
มาสร้างเป็นตึก
หลัง โตสูงใหญ่
มีน้ำมีไฟ
ติดแอร์ให้เรียน
มาซื้อกระดาษ
พิมพ์ เป็นใบปริญญา
แจกจ่ายนักศึกษา
ตามมหา วิทยาลัย
ร่ำเรียนจนจบ
มีแต่กระดาษหนึ่งใบ
เล่าเรียนจนจบ
มีแต่กระดาษหนึ่งใบ
ไม่มีงานเมืองไทย
จำใจ ต้องจากจร
ไม่อยากกระหรอย
อยากกระหรอย
เอ่ย มีปริญญาพร่ำพรื้อ
พอเรียนจบแล้วหรือ
บินปรื่อ ไปเมืองไกล
มันคิดถึงแกงทุ่งป่า
น้ำชุบแมงดาผักสะตอ
หนังลุงหนังจอ
อยู่โนราห์เมืองใต้
ทั้งเพื่อนฝูงมากมาย
อยู่หาดใหญ่ปัตตานี
สงขลา นครศรีฯ
ไปทั่วแคว้นแดนใต้
รอบตัวฉันนี้
มีแต่ท้องเลทราย
รอบตัวฉันนี้
มีแต่ท้องเลทราย
มองไปทิศทางใด
มีแต่ทราย มีแต่ทราย
ไม่อยากกะหรอยจังหู้

แดดร้อนๆ
นอนใต้ต้นกระบองเพชร
ตัวเป็นมันเป็นเม็ด
มันเผ็ดดังโดนดีปรี
มองหาผืนดิน
ก็มีแต่หินกับทราย
มีแต่อูฐกับควาย
คือคนไทยถูกลวง
คนมีปริญญา
ยังไม่รู้ว่า มาทำพรื้อ
ทนอดมื้อกินมื้อ
จะมีความหวังอะไร
ฉันคิดถึงบ้าน
แค่ตัดยางก็พอกิน
ฉันคิดถึงบ้าน
แค่ตัดยางก็พอกิน
มันอยากจะขี่เครื่องบิน
กลับปักษ์ใต้บ้านนา
ให้มันหรอย ให้มันหรอย
ให้มันหรอย ให้มันหรอย
เอ่ย
ให้มันหรอย ให้มันหรอย
หรอยจังหู้
ให้มันหรอย ให้มันหรอย
เอ้อหรอยจังหู้...