ร้องไห้กับเดือน

กุ้ง ไพจิตร

ชมองดูเดือน เหมือนเตือนให้ใจคิดถึง
ที่รักรักจ๋า หนุ่มนารำพึง
คิดถึงนงคราญบ้านนา
ญใช่ไกลลืมกัน สาบานน้องจำสัญญา
เหตุที่น้อง หายหน้า
เพราะต้องเรียนต่อ ชั่วคราว
ชเคยเคลียคลอ พนอเดินเล่นกับน้อง
ครั้งเมื่องานเพ็ญเดือนสิบสอง
เมื่อตอนลมล่องข้าวเบา
ญพอไกลไม่นาน ก็พาลร้องเพลงว่าเหงา
ไม่เคยลืมรักเก่า ถึงใครไม่เคยหน่ายหนี
ชหวั่นเดือนแรม รักก็แรมร้างเลือน
เช่นดาวขาดเดือน เหมือนพี่ขาดคนดี
ญไม่นานหรอกหนา เมื่อไปศึกษาจบปี
จะกลับมาหาพี่ คนดีมิต้องเป็นห่วง
ชกลัวมีใคร เขาคอยเอาใจเก่งนัก
หากเหินห่าง ลืมชายที่รัก
ให้ทนคอยเหงาเศร้าทรวง
ญสาวนาใจเดียว รักเดียวพี่ไม่ต้องห่วง
อย่าต้องน้ำตาร่วง
ช้ำทรวงกับดวงเดือนเลย
 
ชหวั่นเดือนแรม รักก็แรมร้างเลือน
เช่นดาวขาดเดือน เหมือนพี่ขาดคนดี
ญไม่นานหรอกหนา เมื่อไปศึกษาจบปี
จะกลับมาหาพี่ คนดีมิต้องเป็นห่วง
ชกลัวมีใคร เขาคอยเอาใจเก่งนัก
หากเหินห่าง ลืมชายที่รัก
ให้ทนคอยเหงาเศร้าทรวง
ญสาวนาใจเดียว รักเดียวพี่ไม่ต้องห่วง
อย่าต้องน้ำตาร่วง
ช้ำทรวงกับดวงเดือนเลย...