กรุณายืนยันการออกจากระบบ
บทชีวิต คือบทละครที่สวรรค์กำหนด ได้บทที่เหี้ยมโหด เฝ้าโทษตัวเอง ก่อนจากหากได้ลา ปัญหาฉันคงทุเลา เพียงได้สบตา ทุกข์คงบรรเทา คำว่ารักคงยังไม่พอ เธอคงไม่รับฟัง รักคงยังไม่พอ แต่อยากจะขอ ได้พบได้พูดให้เธอเข้าใจ ให้รู้ในใจ ยังรักเธออยู่ แต่กลัวจะซ้ำเติมทุกข์ ให้เธอเจ็บช้ำ เพราะรักคงยังไม่พอ หมดความหมาย แต่บทแสดงยังหายใจอยู่ ถูกคนลบหลู่ บาดใจทุกวัน ปิดฉากไปเสียดีกว่า แสดงเป็นคนไร้ค่า อาจมีสักวัน เข้าใจมากกว่านี้ คำว่ารัก คงยังไม่พอ ก็คงยังไม่พอ เธอคงไม่รับฟัง รักคงยังไม่พอ ก็คงยังไม่พอ แต่อยากจะขอ ได้พบได้พูดให้เธอเข้าใจ ให้รู้ในใจ ยังรักเธออยู่ แต่กลัวจะซ้ำเติมทุกข์ ให้เธอเจ็บช้ำ เพราะรักคงยังไม่พอ ดังเรือใบ ล่องหาทิศทาง แบกภาระ สุมจนเต็มลำ ติดตามไป คงไม่ถึงฝั่ง ดูใจดำ แต่ฉันหวังดี ที่ต้องทิ้งเธอตามลำพัง ไม่อยากให้เธอ ต้องลำบากด้วยกัน ความจริงใจ สื่อสารลำบาก ฝากความหมาย ในเพลงบางคำ เผื่อสักวันเธออาจเข้าใจ เผื่อสักวัน เธอให้อภัย...