ชั่วโมงแห่งความเหงา

ปนัดดา

หากฉันรู้ ฉันคงจะไม่รัก
 หากความรัก สุดท้ายต้องจากกัน
 ถ้าหากรู้ว่าต้องจบ ฉันคงไม่ไหวหวั่น
 ไม่เผลอใจให้มัน เกิดขึ้นมา
 
หากฉันรู้ ฉันคงจะไม่มอง
 จะไม่ยอม ให้สองเราสบตา
 เราก็คงลืมกันไป เมื่อวันที่ต้องลา
 แทนที่จะต้องมา นั่งเสียใจ
 
ถ้าเราไม่เคยรัก ก็คงไม่เจ็บอย่างนี้
 ผิดที่รับเธอ เข้ามาในใจทำไม
 ชั่วโมงแห่งความเหงา เนิ่นนานมากรู้ไหม
 ต้องทำอย่างไร ไม่ให้ทุกวินาทีคิดถึงเธอ
 
หากฉันรู้ ฉันคงจะไม่ยอม
 ให้ความรัก ให้เธอไปหมดใจ
 เทียบกับความทรมาณ เมื่อวันที่ต้องการ
 ถ้ารู้ฉันจะไม่รักเธอเลย
 
ถ้าเราไม่เคยรัก ก็คงไม่เจ็บอย่างนี้
 ผิดที่รับเธอ เข้ามาในใจทำไม
 ชั่วโมงแห่งความเหงา เนิ่นนานมากรู้ไหม
 ต้องทำอย่างไร ไม่ให้ทุกวินาทีคิดถึงเธอ
 
ถ้าเราไม่เคยรัก ก็คงไม่เจ็บอย่างนี้
 ผิดที่รับเธอ เข้ามาในใจทำไม
 ชั่วโมงแห่งความเหงา เนิ่นนานมากรู้ไหม
 ต้องทำอย่างไร ไม่ให้ทุกวินาทีคิดถึงเธอ
 
ต้องทำอย่างไร ไม่ให้ซักวินาทีคิดถึงเธอ