22 มกราคม 2548 22:10 น.
เพราะรัก
....อยากเป็นท้องฟ้ากว้าง...
..จะได้คอยออบกอดเธอไว้..
....อยากเป็นทุ่งดอกไม้....
...ที่คอยส่งกลิ่นหอมให้ชื่นใจ...
....อยากเป็นสายรู้ง.....
...ที่มีไว้ให้เธอได้ขอพร....
....อยากเป็นน้ำเย็นๆ.....
...ที่มีไว้ให้เธอดื่มกินกระหาย....
....อยากเป็นพระจันทร์...
...ที่คอยส่องแสงนำทาง.....
..อยากเป็นดวงตะวัน...
....ที่คอยให้ความออบอุ่นแก่เธอ...
...อยากเป็นแสงดาราที่ระริบระยับบนท้องฟ้านั้น.....
...เพื่อคอยปลอบโยนเธอเสมอ....
...ในยามที่เธอเหนื่อยอ่อนล้า....
..อยากเป็นผ้าห่มผื่นหนาๆ...
..เอาไว้ให้เธอห่มกันหนาว..
...อยากมุ้งสี่สายลายหลากสวย.....
...เอาไว้กันยุงตัวลายๆ...
.....ไม่ให้มันมากัดเธอ.....
.....อยากเป็นแจกันรูปหัวใจ.....
....ที่ดอกไม้คอยปักไว้.....
..ให้เธอได้ชื่นชม......
..ยามที่เธอต้องการ...
..อยากเป็นรองเท้า...
...ที่ก้าวเดินไปพร้อมๆกับเธอ.
....อยากเป็นทุกสิ่งทุกอย่าง...
...ที่ได้ใกล้ชิดผูกพันกับเธอ....
22 มกราคม 2548 13:04 น.
เพราะรัก
เนิ่นนานเท่าไหร่แล้ว
ที่ไม่เจอหน้าเธออย่างนี้
เนิ่นนานเท่าไหร่คนดี
ที่เราไม่เจอะเจอกัน
ไม่รู้ว่าเธอจะจำกันได้ไหม
จะจดจำช่วงเวลาที่ดีได้หรือเปล่า
หรือว่ามันไม่มีความหมายอะไรระหว่างเรา
หรือเป็นได้อย่างดีแค่คนแก้เหงาที่ผ่านมา
สำหรับฉันคนนี้
กับทุกนาทีที่ได้มีคุณ
มันช่างมีความหมาย
และฉันก็เก็บเอามาจดจำใส่ใจ
เก็บเอาไว้ในบันทึก
บันทึกไว้ในความรู้สึก
เก็บทุกอย่างไว้ในส่วนลึก
และเก็บคุณเอาไว้ในใจ
22 มกราคม 2548 11:30 น.
เพราะรัก
...เธอมันคนเข็มแข็ง....
.........ส่วนฉันมันคนอ่อนแออ่อนไหว.......
......เธอมันมีมาดผู้ใหญ่เต็มตัว........
.......ฉันมันเหมือนเด็กไม่รู้จักโต.......
....เธอมันคนใจเด็ด.....
......แต่ฉันมันคนไม่เอาไหน........
......เธอมันคนใจดีเสมอ........
.....แต่ฉันมันคนเอาแต่ใจ....(หรือเปล่าคิกๆ)
......เธอมันคนมาดเฉยๆ.....
.....แต่ฉันมันคนซนไม่ไหว.......
.......เธอมันคนมีเหตุมีผล.......
......แต่ฉันชอบคิดชอบพูดไม่เหมือนใคร.....
.....เธอมันคนไม่สนใจใครๆ.....
......แต่ฉันมันคนชอบวุ่นวาย........
....เธอมันคนเด่นจะตาย........
......แต่ฉันคนธรรมดาคนหนึงไม่เด่นดัง......
........เธอมันคนไม่ค่อยจะอ่อนหวาน......
..แต่ฉันมันคนอ่อนหวานโรแมนติกออกจะตาย.
.....เธอมันคนไม่ชอบอดอ้อนใคร......
.....แต่ฉันชอบอ้อนอดคน.........
.....เธอมันคนไม่แคร์อะไร.........
....แต่ฉันมันชอบแคร์สายตาใครๆ.......
.....เธอมันคนง่ายๆ..สบาย.....
......อันนี้เราอาจจะตรงกัน.......
http://www.kapook.com/musicstation/newmusicstation/play.php?id=4166
... แอบเหงา...
ทำตัวตามสบายเหมือนเช่นทุกที
ไม่มีทุกข์ร้อนอะไร
พอดนตรีบรรเลงเพลงที่คุ้นเคย
เราเองก็ยังร้องไป
ถึงคล้ายๆ ไม่เป็นไรซักหน่อย
แต่พอมองดูคนที่เขามีใคร
แม้ว่าผู้คนจะรายล้อมอยู่
ยังเผลอเหงาในใจ
* เมื่อไหร่จะมีใครๆ สักคนที่เป็นของเรา
เมื่อไหร่จะมีใครๆ สักคนนะที่รักเรา
เท่านี้ที่ต้องการขอเกินไปตรงไหน
เมื่อไหร่จะมีใครๆ สักคนที่เคียงข้างเรา
แค่อยากจะมีคนที่ทำให้ใจไม่ต้องเหงา
ไม่รู้ต้องเมื่อไหร่ เหมือนมันยังห่างไกล
นาฬิกาเวลาพึ่งจะเที่ยงคืน
ผู้คนก็มากมาย
พอดนตรีบรรเลงเพลงให้เต้นกัน
ใครๆ เขาก็เต้นไป
ยิ้มและทักทายกับคนรู้จัก
แต่คงไม่มีใครนึกซึ้งใจเรา
ทั้งที่ผู้คนก็รายล้อมอยู่
ยังเผลอนึกเบาๆ
ไม่รู้ต้องเมื่อไหร่
เหมือนมันยังห่างไกล
21 มกราคม 2548 17:46 น.
เพราะรัก
มันผิดด้วยหรือ...ที่ฉันรัก
มันผิดด้วยหรือยังไง
ที่ปล่อยให้ใจตัวเองมีความหวัง
ผิดด้วยหรือยังไงคุณ...ที่ฉันคิดจริงจัง
ผิดไหมคนดี....ที่แอบคิดถึงแอบห่วงใย
ผิดมากไหม..ที่ฉันมาใยดี
ผิดไหมที่ฉันมาคอยแคร์คุณอย่างนี้
ผิดมากไหมที่ฉัน...รักคุณเกินพอดี
ผิดด้วยหรือ....ที่ต้องการเอาใจใส่
ผิดด้วยหรือที่ต้องการผูกพัน.
กับใครสักคนทั้งหัวใจ
ผิดด้วยเหรอคนที่ฉันต้องการสิ่งดีๆเหล่านั้นเป็นคุณ
ก็เพราะเท่าที่เห็นและรู้จัก
คุณเป็นคนที่ดีคนหนึ่งที่ฉันอยากรัก
และอยากอยู่ข้างอยากเป็นส่วนหนึ่ง
และให้ความรักทั้งหมดใจกับคุณ
มันผิดมากหรือยังไง
ที่ห้ามความรู้สึกตัวเองไม่ได้
ผิดมากไหมที่ฉันแสดงอาการออกไป
ให้คุณรู้ทุกความรู้สึกที่มีต่อคุณ
21 มกราคม 2548 12:54 น.
เพราะรัก
ไม่ได้หยุดการเคลื่อนไหว
ไม่ได้หยุดนิ่งเรื่องราวอะไร
เพียงแต่ตอนนี้หัวใจอยากจะพัก
ไม่อยากคิดงานการรักให้ปวดหัว
เพราะวันที่ผ่านมา
มีหลายเรื่องราวรบร้าวรบกวนใจ
อยากจะพักอยากจะผ่อน
อยากจะเอ็นหลังหลับไหล ปล่อยจิตไม่ให้คิดวุ่นวาย
ไม่ใช้จะหยุดนิ่งไม่ติ้งกิ้งอะไร
เพราะแต่อยากแบ่งเวลาให้เป็น
ไม่อยากให้มันพันกันน่วลเนีย
ให้มันเป็นปมยากเกินจะแก้ไข
ขอพักสมองนี้สักนาทีสองนาที
ให้มันได้หยุดคิดและปลอดโปล่งใส่
แล้วค่อยๆสั่งให้มันลุยหน้าเดินต่อไป
และพร้อมรับงานหนักทำหน้าที่ดีเหมือนเดิม
หน้าส่วนตัว
1533
