25 กันยายน 2547 01:05 น.
เพราะรัก
มันเป็นความฝันของวันวาน
ที่เราไม่มีทางมาสานต่อใช่ไหม
รู้ว่าเธอรักฉันก็รักเธอ
เราต่างยังรักกันอยู่
เพียงแต่ไม่มีใครยอมเปิดใจ
ต่างคนไม่กล้าที่จะกลับคืนมา
พูดสิ่งต่างๆที่เราต่างรู้สึกมีต่อกัน
และเราต่างก็กลัวจนเกินไป
วันนี้ทุกอย่างเลยจางหาย
กลับกลายเป็นความเงียบเหงาในใจ
ที่เข้ามาแทนรักแทนคำว่าเรา
ไม่มีภาพความรักของวันวานอีกต่อไป
25 กันยายน 2547 01:01 น.
เพราะรัก
อย่ามาฝื่นทนอยู่กับฉัน
ถ้าใจเธอวันนี้มีแต่เขา
อย่ามาฝื่นใจแกล้งรักกัน
เป็นแบบนี้ยิ่งทำให้ร้าวรานใจ
ไปเถอะนะฉันไม่ว่า
เข้าใจอะไรดีแล้วทุกๆอย่าง
ไม่อยากเป็นคนขวางทาง
ให้ใครเขาเจ็บช้ำใจ
อยากไปไหนหรือกับใคร
ขอเพียงบอกกันสักนิด
แค่ให้ฉันไม่ต้องห่วงกังวลใจ
แล้วจะไปไหนก็ตามใจ
ไม่อยากรั้งคนไม่มีใจให้
ไม่อยากอ้อนวอนให้เปลื่องน้ำลาย
เพราะรู้ดีเธอไม่มีใจที่จะอยู่
เมื่อใจเธอไปไหนต่อไหนหมดแล้ว
แล้วฉันจะรั้งเธอเพื่อประโยนช์อะไร
ตอนนี้กับคำว่ารักจากเธอสักคำ
มันไม่ได้มีความหมายต่อฉันแล้ว
ถึงแม้ที่ผ่านมาอยากฟังมันมากๆๆ
แต่ตอนนี้ไม่สำคัญอะไรเลย
กับคำว่ารักจากใจคนเรเลไม่แน่นอน
ถ้าไม่มีใจให้กันแล้ว
ก็ไปได้เลยอย่ามารื้นฟื้นเรื่องราว
ให้หัวใจดวงนี้ต้องแตกร้าว
แค่ที่ผ่านมาในวันนั้น
ฉันก็รู้คุณค่าของมันดี
ว่าเธอคนนี้ที่ฉันรักไม่มีใจ
25 กันยายน 2547 00:56 น.
เพราะรัก
ผู้หญิงก็เป็นแบบนี้แหละ
ขี้หึง ขี้หวง ระแวง
ขี้บ่นแสนงอน เจ้าอามรณ์
นี่แหละธรรมขาติของผู้หญิง
แต่ใช่ว่าไม่มีเหตุผล
หึง หวง ขี้โมโห ไร้เหตุผล
เจ้ากี้เจ้ากัน ชอบวุ่นวาย
ค่อยโทรถามคอยติดตาม
เหตุผลจริงผู้ชายก็น่าจะรู้
ว่าผู้หญิงเป็นแบบนี้เพราะอะไร
เพราะคำว่ารักยังไงเล่า
ถึงได้ทำตัวแบบนี้
ก็รู้ตัวดีบางทีมันก็น่าเบื่อ
น่ารำคาญ ทำให้ปวดหัว
แต่รู้ไว้หน่อยเถอะเธอคนดี
ถ้าฉันไม่รักเธอก็คงไม่ทำตัวแบบนี้
(ผู้หญิงไม่ได้เป็นแบบนี้กันทุกคน)
....ต่อจาก..ธรรมชาติของผู้ชาย....ของต้นซ่า
25 กันยายน 2547 00:42 น.
เพราะรัก
ถึงน้องชายที่แสนดี
ของพี่สาวคนนี้เสมอ
เป็นอย่างไรเล้าน้องชาย
อยู่ตรงนั้นสบายดีกันไหมนั่น
ส่วนพี่สาวคนไกลตา
สบายดีมากๆไม่ต้องห่วงใย
แล้วตอนนี้ทำงานไรกันบ้าง
ถ้าหากพอมีเวลาบ้าง
จดหมายหรือโทรมาคุย
เล่าเรื่องกันและกัน
ให้รับรู้ฟังกันบ้าง
ส่วนพี่สาวของน้องชายคนนี้
ก็ไม่มีเรื่องอะไรมาก
ก็เหมือนๆเคยที่เคยเล่า
วันๆก็ยุ่งกับการทำงาน
มีเวลาว่างก็หาความสุขใสตัวบ้างเท่านั้นเอง
ถึงแม้เราต่างอยู่คนละที่
แต่ความคิดถึงจากพี่ส่งไปถึง
ให้รู้ไว้ว่าพี่สาวคนห่างไกล
รักและคิดน้องชายเสมอ
เพราะรัก
25 กันยายน 2547 00:21 น.
เพราะรัก
ลูกเอ้ย เจ้ายังเล็กนัก
เจ้าจะบินไปไหนเล้า
ต้องระวังภัยรอบตัว
เพราะโลกนี้มันกว้างนัก
แม่เป็นห่วงเจ้าตัวน้อย
อย่าได้บินไปไหนไกล
บินให้เห็นสิ่งที่อยากเห็นแล้วรีบกลับมาไวๆ
อย่าได้ให้แม่เป็นกังวล
ลูกจ๋าลูกแม่
เจ้าต้องเชื่อฟังคำแม่
จดจำคำที่แม่เฝ้าสอนสั่ง
อย่าได้หลงกลฟังคำใคร
เพราะไม่มีใครรักเจ้าเท่าแม่
ไม่มีใครหวังดีแน่แท้
มีแต่จะลวงหรอกใช่เจ้า
ให้เจ้านั้นเจ็บใจ
หน้าส่วนตัว
807
