31 สิงหาคม 2547 18:47 น.
เพราะรัก
......อยากให้เธอทำใจ......
ก็ไม่รู้หรอกนะว่าเธอรักเขาแค่ไหน
ห่วงใยผูกพันกับเขามากน้อยเพียงใด
แต่ที่ฉันรู้เขาได้ทำร้ายเธอเสียใจ
แล้วทำไมเธอถึงยังอยู่กับเขา
อยากให้เธอเดินจากเขามา
แต่ก็กลัวเธอเจ็บช้ำรับไม่ไหว
ไม่อยากให้เธอสนใจเขา
แต่ก็ไม่อาจไปบังคับใจเธอ
อย่าร้องไห้เสียน้ำตาไปกับเขา
เขาก็แค่คนไม่จริงจังจริงใจคนหนึ่ง
อย่าไปนึกถึงอย่าได้สนใจ
ปล่อยๆเขาไปตามทางของเขา
แล้วเธอกลับมาเดินทางของเธอ
........ความรู้สึกของฉันที่รู้ว่าเธอปวดร้าว...........
วันนี้ฉันเงียบเหงา
วันนี้ฉันเศร้าเหลือหลาย
วันนี้ฉันแสนปวดใจ
เมื่อเพื่อนรักถูกทำร้าย
ก็ไม่รู้จะช่วยอะไรได้
ได้แต่ส่งกำลังใจไปปลอบเธอเท่านั้น
ก็ฉันมันเพื่อนคนห่างไกล
ทำได้แต่ห่วงใยเธอห่างๆ
อยากให้เธอเพื่อนของฉัน
รับอยู่ไว่ว่าคนอยู่ทางนี้
เป็นห่วงและห่วงใยเธอเสมอ
ไม่ว่าจะทุกข์สุขก้อจะอยู่เป็นเพื่อนเธอ
ตอนนี้ที่เธอเศร้า
ตอนนี้ที่เธอปวดร้าว
ตอนนี้ที่เธอกำลังมีน้ำตา
ฉันทำได้แค่เพียงปลอบใจ..
...และอยู่เป็นเพื่อนเธอ....
.
............คิดถึงและเป็นห่วงฟ้า..........
31 สิงหาคม 2547 18:26 น.
เพราะรัก
ไม่อยากตีขอบกรอบความรัก
ไม่อยากปิดกั้นความรู้สึก
ไม่อยากปิดกั้นความหวั่นไหว
ไม่อยากสนใจอะไรที่อยู่ข้างกาย
อยากเปิดขอบกรอบรักไว้
เพื่อให้ใครก็ได้ที่จริงใจ
ได้เดินเข้ามาหาและทักทาย
ลองคบดูถ้าไปกันได้ค่อยตีกรอบไม่สาย
ถ้าหากยังไม่เจอคนถูกใจ
หรือคนจริงใจอย่างที่ฝัน
จะขอเป็นเปิดกรอบใจเอาไว้ก่อน
ปล่อยให้มันเดินทางไปเรื่อยๆถามทำนอง
ถ้าหากว่าเจอคนจริงใจคนนั้น
ที่พร้อมจะเดินร่วมทางไปกับฉันเมื่อไหร่
ฉันจะหยุดเดินทางตามหาความรักนั้น
แล้วกลับมาตีกรอบสันฝันความรักแท้ตลอดไป
31 สิงหาคม 2547 18:00 น.
เพราะรัก
อย่าเห็นกันเลยดีกว่า
ถ้าเห็นแล้วยิ่งตอกย้ำความช้ำ
อย่าเจอกันอีกเลย
ถ้าเจอแล้วมันทำให้ฉันหวั่นไหว
อย่าพบอย่าเจอกันอีกเลย
ยิ่งพบเห็นยิ่งเห็นเสียใจ
อย่าโทรมาอีกเลยนะ
ยิ่งได้ยินเสียงฉันยิ่งร้องไห้เสียน้ำตา
จบลงกันด้วยดีตรงนี้
จบมันก่อนที่ความรู้สึกดีๆ
ของฉันที่เคยมีให้เธอจะเปลี่ยน
ให้มันจบลงก่อนที่ฉันจะเกลียดเธอ
31 สิงหาคม 2547 01:38 น.
เพราะรัก
คิดถึงเธอจังคนดี
ไม่รู้ตอนนี้ทำอะไรอยู่
นอนหลับไปแล้วหรือยัง
ส่วนฉันยังไม่ได้ไปนอนที่ไหน
ยังนั่งบรรยายความรู้สึก
ถึงเธอคนไกลอยู่ตรงนี้
และนั่งปล่อยให้ความคิดมันล่องลอย..ไปไหนต่อไหน
แบบว่ายังไม่เหนื่อยกับการหายใจ
ไม่ใช่แค่คืนนี้ที่คิดถึง
ไม่ใช่เพราะเหงาไม่มีใครให้คิดถึง
แต่ฉันคิดถึงเธอเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว
เพียงแต่ยังไม่เคยบอกกลาวให้ชัดเจน
เพราะคิดว่าเธอคงจะรู้แล้ว
จากการที่ฉันพูดคุยกับเธอในหลายๆวันที่ผ่าน
เธอคงรู้อีกหลายสิ่งหลายอย่างจากสายตา
ว่าฉันคนนี้รู้สึกยังไงกับเธอ
30 สิงหาคม 2547 22:41 น.
เพราะรัก
นานเท่าไหร่แล้วไม่เห็นหน้า
นานเท่าไหร่แล้วที่ไม่พูดจา
นานเท่าไหร่แล้วที่ไม่โทรมาหา
นานเท่าไหร่แล้วที่เธอหายไป
นานเท่าไหร่แล้วที่ทุกอย่างเป็นแบบนี่
บอกฉันหน่อยซิคนดี
ว่าทุกๆสิ่งทุกๆที่เป็นแบบนี้
มันแปลว่าเราจบกัน
มันเป็นอย่างที่ฉันคิดเข้าใจใช่ไหม
บอกมาซิจะได้เข้าใจ
ไม่พูอะไรบ้างแบบนี้
แล้วฉันจะเข้าใจความคิดเธอได้ไหม
บอกมาซิที่เธอคอยหลบหน้า
ที่ชอบทำตัวห่างเหินห่างหาย
ไม่ยอมพูดจาไม่โทรมาหา
มันแปลว่าเธอจะบอกเลิกกัน
บอกมาเถอะฉันเข้าใจ
เพราะผู้หญิงอย่างฉัน
มันอะไรก็ได้ง่ายๆสบาย
ไม่ยุ่งยากเหมือนคนเก่าของเธอ