3 ธันวาคม 2547 17:13 น.
เพราะรัก
ฉันมีข้อเสียตรงที่ไม่กล้า
พอเจอหน้าคนที่ตัวเองรัก
จะเกิดอาการหวั่นไหว
ใจสั่นๆเต้นแรงไม่กล้าทัก
ทั้งที่ตอนไม่เจออยากเจอใจแทบขาด
พอเจอหน้ากลับวางตัวทำไรไม่ถูก
ใจมันเต้นแรงเขินอาย
ดูคล้ายๆเฉยๆไม่แคร์
ความจริงอยากจะทักทายเธอเป็นที่สุด
อยากเข้าไปมองสบตาใกล้ๆ
แต่ฉันมันก็เป็นเสียอย่างนี้
ไม่กล้าทักสบตาเธอสักทียามพบกัน
เธออย่าเพิ่งคิดเข้าใจว่าฉันไม่รัก
ไม่แคร์เธอนะคนดี
ฉันไม่กล้าเอาจริงๆ
ยามเจอเธอฉันวางตัวไม่ถูกเอาเสียเลย
แต่ก็คอยแอบมองเธอเสมอ
เมื่อครั้งยามเธอเพลอ
พอสายตาของเธอจะบังเอิญมาสบตากัน
ฉันจะหลบสายตาแทบไม่ทัน
ฉันก็ไม่รู้จะแก้ยังไงดี
กับความไม่กล้าแบบนี้
ส่วนมากไม่ค่อยจะเป็นกับใครๆ
มันเฉพราะเจาะจงเป็นกับเธอคนเดียว
ที่ลงก่อนหน้านี้มันไม่ขึ้นหน้าส่วนตัวค่ะ
2 ธันวาคม 2547 11:24 น.
เพราะรัก
ใกล้กันแค่นี้ ...แต่ทำไมฉันเอื้อมไม่ถึง
ใกล้กันแค่เอื้อมมือ...ทำไมรู้สึกเหมือนไกลสุดขอบฟ้า
ใกล้กันแค่เพียงสายตา...ทำไมฉันรู้สึกเหมือนเธอห่างไกล
ใกล้กันแค่แค่หนทางกั้น...แต่ทำไมรู้สึกเหมือนมีภูเขาคอยบัง
ใกล้กันแค่นี้...ทำไมถึงรู้สึกเหงา
ใกล้แค่เพียงหางสายตา...แต่ทำไมฉันรู้สึกไม่มีหวัง
ใกล้กันแค่นี้...ทำไมฉันรู้สึกไม่มีสิทธิ์ที่จะทักทาย
ใกล้กันแค่นี้...แต่ฉันรู้สึกเหมือนไม่มีเธออยู่ตรงนี้
ยิ่งใกล้เท่าไหร่..มันเหมือนเธอยิ่งห่างฉันไป
ยิ่งใกล้เธอมากขึ้น..เหมือนเธอจะคอยเดินหนีฉันที่ละก้าว
ยิ่งเธอรู้ว่าฉันรัก...เธอก็ยิ่งทรมานฉัน
ยิ่งเธอรู้ว่าฉันคิดถึง...เธอก็ยิ่งจะตีตัวออกห่าง
ยิ่งใกล้..ฉันรู้สึกยิ่งไกล
ยิ่งใกล้..รู้สึกยิ่งเหงา
ยิ่งใกล้...ฉันรู้สึกเหมือนหมดหวัง
ยิ่งใกล้...ยิ่งทำให้ฉันไม่แน่ใจ ในความรักที่ทุกเท
2 ธันวาคม 2547 08:39 น.
เพราะรัก
........♥ ♥ ..........♥ ♥ ...........
เพียงเพราะฉันเหงา
ถึงมีเรื่องราวมากไมให้เขียน
เพียงเพราะเธอห่าง
ฉีนจึงรู้อ้างว้างเดียวดาย
........♥ ♥ ..........♥ ♥ ...........
มันคงไม่แปลกอะไร
ที่ฉันรู้สึกแบบนี้
เพียงเพราะว่าห่วงใย
ฉันจึงรู้สึกกังวลทุกครั้งที่ห่างไกล
........♥ ♥ ..........♥ ♥ ...........
ไม่ใช่ไม่ไว้ใจหรือไม่เชื่อใจ
แต่กลัวกับความหวั่นไหว
อาจจะทำให้เขามีใคร
แล้วลืมทิ้งฉันไว้อยู่ข้างหลัง
........♥ ♥ ..........♥ ♥ ...........
เพราะความไกลห่างและระยะทางที่ไกลนั้น
อะไรมักจะเกิดขึ้นได้เสมอ
กลัวใจเธอไม่มั่นคง หลงไปกับใคร
เพียงเพราะใครเขามาใกล้ชิดเธอ
........♥ ♥ ..........♥ ♥ ...........
เพียงเพราะฉันนั้นอาจรักเธอมาก
จึงอยากรู้อยากเห็นเรื่องเธอ
บางที่ก็รู้ตัวเองเสมอ
ว่าวุ่นวายจุ้นจ้านเกินไป
........♥ ♥ ..........♥ ♥ ...........
แต่ที่ทำไปทั้งหมดทั้งมวน
เหตุผลมีเพียงข้อเดียว
นั่นคือฉันรักเธอ
และอยากให้เธอเป็นคนสำคัญสำหรับใจ
........♥ ♥ ..........♥ ♥ ...........
ไม่ได้มีเจตนาเป็นอื่น
ไม่ได้แกล้งหลอกและฝื่น
ความรู้สึกทั้งหมดที่บอก
มันออกมาจากใจฉันจริงๆ ใช่ว่าฉันแกล้งทำ
........♥ ♥ ..........♥ ♥ ...........
เธอจะเชื่อฉันหรือไม่
จะคิดยังกับฉันก้ไม่สำคัญ
แค่รู้ในวันข้างหน้า
ถ้าเธออ่อนล้าจะมีฉันคอยห่วงใย
........♥ ♥ ..........♥ ♥ ...........
2 ธันวาคม 2547 07:49 น.
เพราะรัก
........♥ ♥ ..........♥ ♥ ...........
ระแวงฉันหรือ?
เชื่อถือฉันบ้าง...ได้ไหม
เชื่อเถอะ...เชื่อมั่นในตัวฉัน
เชื่อใจฉันคนนี้สักครั้ง
........♥ ♥ ..........♥ ♥ ...........
ว่าในหัวใจฉันคนนี้
คุณมีความหมายมากมาย
และอาจมีบ้างที่หวั่นไหว
และยอมรับว่าฉันก็มีบ้างที่อ่อนไหว
........♥ ♥ ..........♥ ♥ ...........
แต่สิ่งที่ฉันไม่เคยคิดและจะทำ
คือการคิดนอกใจ
ไม่เคยลืมเธอ
หรือมีใครมาเปลี่ยนแทนที่เธอ
........♥ ♥ ..........♥ ♥ ...........
โปรดเชื่อใจฉันเถอะ
ว่ารักเธอเสมอรู้ไหม
เธอเป็นเดียวที่ฉันยอมให้หมดทั้งใจ
และคงให้ไม่ได้เท่าเธอ
........♥ ♥ ..........♥ ♥ ...........
1 ธันวาคม 2547 21:23 น.
เพราะรัก
แม้ไม่ได้เป็นคนที่เธออยากฝากชีวิต
ขอแค่ได้เป็นส่วนหนึ่งในความคิด
แม้ไม่ได้เป็นคนที่เคียงข้าง
แต่ขอแค่มีค่าบ้างในสายตา
แม้ไม่ได้เป็นคนแรก
ที่คอยหปลอบใจให้ในยามอ่อนล้า
แต่จะเป็นคนซับน้ำตาให้
ในยามที่เธอไม่มีใคร
แม้ไม่ได้เป็นคนแรก
ที่เธอมีไว้คิดถึงอย่างนั้น
แต่ขอแค่เป็นคนสุดท้าย
ที่ไม่ถูกเธอลืมก็พอ
แม้ไม่ได้เป็นคนที่เธอรัก
ขอแค่เป็นคนที่รักเธอ
แม้เธอไม่เห็นค่าในการทุ่มเท
ขอแค่หันมาแยแสฉันบ้างบางเวลา
แม้ไม่ได้เป็นคนแรก
ที่เธอเคยๆเจอและรู้จัก
ขอเป็นคนสุดท้ายได้ไหม
คนที่คอยห่วงใยเธอทุกๆเวลา
แม้ไม่ได้เป็นคนที่เธออยากผูกพัน
ก็ไม่เป็นไรฉันเข้าใจดีทุกอย่าง
แต่ขอเป็นคนที่คอยห่วงใยเธอสุดทาง
และคอยดูแลเธอในยามว่างๆและอ้างว้างบนหนทางไกล
แค่นี้แหละแค่นี้
เท่าที่คนที่รักเธออยากขอ
ไม่ต้องการร่ำร้องเรียกร้องอะไร
ให้มันเกินกำลังเกินจำเป็น