13 ธันวาคม 2547 23:31 น.

คนมันไม่มีความหมาย

เพราะรัก

คนมันไม่มีความหมาย
แม้จะทุ่มเทให้เท่าไหร่
ถึงจะยอมยกให้หมดใจ
สุดท้ายก็คงไม่ได้อยู่ในสายตา

แล้วจะเสียเวลาอีกทำไม
กลับมาดูแลรักษาดวงใจ
ที่เขาทำร้ายให้หายเจ็บช้ำ
แล้วเดินหน้าก้าวต่อไป

อย่าไปแคร์กับคนไม่มีหัวใจพันนั้น
อย่ามามั่วเสียเวลานั่งร้องไห้
อย่าได้เสียน้ำตาให้เขามาเยาะเย้ย
กลับออกมาอย่างผู้แพ้ ที่รักเป็น

ดีกว่าเป็นใครบางคนที่ไร้หัวใจ
ไม่มีความรักจริงแท้ในหัวใจดีกว่าไหม
อย่าไปทนฝื่นหัวใจ
ให้เจ็บช้ำซ้ำอีกเลยคนดี
				
13 ธันวาคม 2547 22:33 น.

จะอยู่รักคุณ..และห่วงใยเหมือนเดิม

เพราะรัก

คิดถึงจัง..นะคนดี
อยากบอกทุกนาทีฉันคิดถึง
อยากบอกห่วงใยรู้ไหม
อยากให้คุณรู้เอาไว้ทุกๆวันฉันรักคุณ

มันเป็นอะไรที่พูดยาก
แต่ฉันก็อยากจะบอกให้รู้
ทุกๆความรู้สึกว่ารักคุณ
ฉันได้บอกคุณไปแล้วหมดใจ

แล้วความรู้สึกของคุณละ
ช่วยบอกฉันบ้างได้ไหม
ว่าคุณรู้สึกยังไงบ้าง
ตอนนี้ฉันรู้สึกกลัวและกังวล

ถึงความรักวันข้างหน้า
กลัวเหลือเกินความรู้สึก
ที่เราต่างมีอาจจะไม่ตรงกัน
กังวลจังกับความเป็นไประหว่างเรา

แต่ถึงฉันจะกังวลและกลัวแค่ไหน
จะรู้สึกว่าเงียบเหงาเพียงใด
อ้างว้างเดียวดายในบางครั้ง
ฉันก็จะไม่ท้อใจที่จะรัก

และถ้าถามฉันจะเดินหนีไหม
จะถอยห่างจากเธอไปหรือไม่
คำตอบฉันคือจะไม่ไปไหน
จะอยู่ใกล้รักและคอยห่วงใย..คุณเหมือนเดิม				
11 ธันวาคม 2547 23:10 น.

วอน

เพราะรัก

วอนฟ้ากว้างช่วยนำทาง
ฝากความรักนำความหวัง
หอบพลังกำลังใจให้ถึงมือเธอ
โดยปลอบภัย..ไร้กังวล
วอนสายลมช่วยเป็นสื่อ
ฝากความรักเฝ้าคำนึง
นำพาพัดความคิดถึง
จากส่วนลึก..จาก้นบึ้งหัวใจ
ไปถึงคนที่อยู่ไกลให้เขารับรู้ไว้
ถึงความรู้สึกนี้ที่ฉันนั้นคอยมี
ให้เขาตลอดมา...
และจะมีให้ตลอดไป...
วอนสายฝนวานสายน้ำ
ช่วยนำทางกระแสธาร
ไปถึงเขายามเหนื่อยร้อน
ให้สายน้ำฝนลำธารใส
ได้เขาชำระกายสดชื่นอีกครา
วอนเวลาวานนาที
ให้สิ่งดีๆผ่านไปช้าๆ
ให้สิ่งต่างๆที่เลวร้าย
ได้ผ่านพ้นไปเร็ววัน				
11 ธันวาคม 2547 20:23 น.

ก่อนนั้น..ตอนนี้

เพราะรัก

เมื่อครั้งที่ยังไม่ได้เจอเธอ
หัวใจฉันยังเคว้งคว้าง
ยังล่องลอยไร้จุดหมาย
อยู่ในท่ามกลางสายลม

และยังไม่ยอมอยู่ที่ตรงไหน
แต่เมื่อได้มาพบเธอ
หัวใจมันก้หลุดการเคลื่อไหว
จากที่เคยเงียบเหงาอ้างว้างเดียวดาย

ก็รู้สึกมีความหมาย
มีชีวิตชีวาอีกครั้ง
เพราะใจมันรู้สึกดีๆ
ดูสดชื่นสดใสอารมณ์ดี

เพราะเธอเป็นเหมือนสิ่งที่มีค่า
เพราะเธอเป็นเหมือนคนคอยนำทาง
เพราะเธอทำให้โลกของฉันสวยงาม
เพราะเธอเป็นคนที่สำคัญต่อหัวใจ				
11 ธันวาคม 2547 18:39 น.

กลัว

เพราะรัก

เพียงค่ำคืนที่ดาวลับฟ้า
ดวงดาราจันทราไม่ส่องแสง
เพียงรับรู้น้ำค้างไม่รอมแรม
หัวใจก็หวั่นไหวเป็นห่วงคุณ

เพียงอยากรู้ทุกอณุความเคลื่อนไหว
เพียงอยากพบสบตาทักทาย
เพียงไม่อยากเห็นเธอห่างหาย
เพียงไม่อยากให้เธอลับสายตาไป

เพราะกลัวใจเธอหวั่นไหว
เพราะกลัวเธอเอาใครมาแทนที่ฉัน
เพราะกลัวหัวใจเธอไหวหวั่น
เพราะกลัวหัวใจเธอจะหมางเมินต่อกัน				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟเพราะรัก
Lovings  เพราะรัก เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟเพราะรัก
Lovings  เพราะรัก เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟเพราะรัก
Lovings  เพราะรัก เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงเพราะรัก