13 ธันวาคม 2547 22:33 น.
เพราะรัก
คิดถึงจัง..นะคนดี
อยากบอกทุกนาทีฉันคิดถึง
อยากบอกห่วงใยรู้ไหม
อยากให้คุณรู้เอาไว้ทุกๆวันฉันรักคุณ
มันเป็นอะไรที่พูดยาก
แต่ฉันก็อยากจะบอกให้รู้
ทุกๆความรู้สึกว่ารักคุณ
ฉันได้บอกคุณไปแล้วหมดใจ
แล้วความรู้สึกของคุณละ
ช่วยบอกฉันบ้างได้ไหม
ว่าคุณรู้สึกยังไงบ้าง
ตอนนี้ฉันรู้สึกกลัวและกังวล
ถึงความรักวันข้างหน้า
กลัวเหลือเกินความรู้สึก
ที่เราต่างมีอาจจะไม่ตรงกัน
กังวลจังกับความเป็นไประหว่างเรา
แต่ถึงฉันจะกังวลและกลัวแค่ไหน
จะรู้สึกว่าเงียบเหงาเพียงใด
อ้างว้างเดียวดายในบางครั้ง
ฉันก็จะไม่ท้อใจที่จะรัก
และถ้าถามฉันจะเดินหนีไหม
จะถอยห่างจากเธอไปหรือไม่
คำตอบฉันคือจะไม่ไปไหน
จะอยู่ใกล้รักและคอยห่วงใย..คุณเหมือนเดิม
11 ธันวาคม 2547 23:10 น.
เพราะรัก
วอนฟ้ากว้างช่วยนำทาง
ฝากความรักนำความหวัง
หอบพลังกำลังใจให้ถึงมือเธอ
โดยปลอบภัย..ไร้กังวล
วอนสายลมช่วยเป็นสื่อ
ฝากความรักเฝ้าคำนึง
นำพาพัดความคิดถึง
จากส่วนลึก..จาก้นบึ้งหัวใจ
ไปถึงคนที่อยู่ไกลให้เขารับรู้ไว้
ถึงความรู้สึกนี้ที่ฉันนั้นคอยมี
ให้เขาตลอดมา...
และจะมีให้ตลอดไป...
วอนสายฝนวานสายน้ำ
ช่วยนำทางกระแสธาร
ไปถึงเขายามเหนื่อยร้อน
ให้สายน้ำฝนลำธารใส
ได้เขาชำระกายสดชื่นอีกครา
วอนเวลาวานนาที
ให้สิ่งดีๆผ่านไปช้าๆ
ให้สิ่งต่างๆที่เลวร้าย
ได้ผ่านพ้นไปเร็ววัน
11 ธันวาคม 2547 20:23 น.
เพราะรัก
เมื่อครั้งที่ยังไม่ได้เจอเธอ
หัวใจฉันยังเคว้งคว้าง
ยังล่องลอยไร้จุดหมาย
อยู่ในท่ามกลางสายลม
และยังไม่ยอมอยู่ที่ตรงไหน
แต่เมื่อได้มาพบเธอ
หัวใจมันก้หลุดการเคลื่อไหว
จากที่เคยเงียบเหงาอ้างว้างเดียวดาย
ก็รู้สึกมีความหมาย
มีชีวิตชีวาอีกครั้ง
เพราะใจมันรู้สึกดีๆ
ดูสดชื่นสดใสอารมณ์ดี
เพราะเธอเป็นเหมือนสิ่งที่มีค่า
เพราะเธอเป็นเหมือนคนคอยนำทาง
เพราะเธอทำให้โลกของฉันสวยงาม
เพราะเธอเป็นคนที่สำคัญต่อหัวใจ
11 ธันวาคม 2547 18:39 น.
เพราะรัก
เพียงค่ำคืนที่ดาวลับฟ้า
ดวงดาราจันทราไม่ส่องแสง
เพียงรับรู้น้ำค้างไม่รอมแรม
หัวใจก็หวั่นไหวเป็นห่วงคุณ
เพียงอยากรู้ทุกอณุความเคลื่อนไหว
เพียงอยากพบสบตาทักทาย
เพียงไม่อยากเห็นเธอห่างหาย
เพียงไม่อยากให้เธอลับสายตาไป
เพราะกลัวใจเธอหวั่นไหว
เพราะกลัวเธอเอาใครมาแทนที่ฉัน
เพราะกลัวหัวใจเธอไหวหวั่น
เพราะกลัวหัวใจเธอจะหมางเมินต่อกัน
11 ธันวาคม 2547 00:04 น.
เพราะรัก
ความรักเริ่มต้นจากวันนั้น
วันที่ได้เห็นเธอบ่อยๆที่ตรงนั้น
แรกๆฉันเฉยๆไม่คิไม่สนใจอะไร
มองเธอแล้วยังรู้สึกเฉยๆ
แต่ความรักก็เริ่มก่อเกิดที่ละเล็กน้อย
หลังจากที่ได้พบเห็นบ่อยๆ
ความรู้สึกของหัวใจ
ที่ไม่เคยหวั่นไหวเฉยๆชาก็ร้อนรน
และก็ค่อยเก็บสะสมมาเรื่อย
ใส่ไว้ในกระปุกใจที่ละน้อยๆ
จนมันรู้สึกว่าเพิ่มพูล
ขึ้นทุกๆวันอย่างที่เป็น
เก็บหอบหอมออมริบวันละน้อย
สะสมไว้ในกระปุกใจ
ที่แต่งแต้มด้วยลวดลายความใส่ใจ
ผสมผสานด้วยความห่วงใย
ก่อเกิดความรักดีๆ
และตามมาด้วยความคิดถึง
ลึกๆซึ้งเพิ่มขึ้นทุกๆวัน
จนกลายเป็นส่วนหนึ่งที่ฉันแคร์
เก็บความรักที่ให้ใส่กระปุก
กอบเก็บความสุขใส่หัวใจ
เก็๋บสิ่งดีๆมากมากย
เอาไว้ให้เธอคนเดียว...ฉันรักเธอ
หน้าส่วนตัว
802
