21 ธันวาคม 2547 22:00 น.
เพราะรัก
.......ความสุข......
ความสุขคืออะไร
คือความรักหรือเปล่า
คือการได้อยู่กับคนที่เรารักใช่ไหม
คือการได้เอาใจใส่เขาหรือเปล่า
หรือว่าคือการไปไหนมาไหนด้วยกัน
คือการเดินควงแขนออกไปทานข้าวดูหนัง
คือการได้ให้อะไรที่เขาชอบ
คือการดูแลใส่ใจกันและกัน
.....ความรัก.......
ความรักคือ.......
คือการที่เรารู้สึกดีกับใครสักคน
กับใครสักคนที่เราไม่เคยรู้จักมาก่อน
และรู้สึกผูกพันกับเขาทั้งใจ
คือการที่เราไปนึกถึงคนอื่น
ห่วงใยเขาขึ้นมาเฉย
ทุ่มเทสิ่งดีๆแบ่งปั่นความรักให้เขาไป
และคิดที่จะฝากชีวิต ให้เขาดูแล...คืออยู่ด้วยกันตลอดไปหรือเปล่า
......ความคิดถึง......
ความคิดถึงคือ.......
การที่เรานั่งอยู่ก็เห็นหน้าเขาลอยขึ้นมาใช่ไหม
คือการที่เราอยู่ที่ไหน..ก็มีภาพเขาในความนึกคิดคอยกวนใจเรา
คือการที่เราไปไหนไกลๆแล้วคิดถึงใบหน้าเขา
เวลาคิดถึงเขา
เราจะอมยิ้ม..จนบางคนอาจมองว่าบ้า
แต่มันก็ดีนะ..ที่ยังมีเธอ
ให้คิดถึงได้อุ่นใจ..ทุกๆเวลา
....ความห่วงใย.....
ความห่วงใยคืออะไร
คือการที่เราคอยเป็นห่วงเขาใช่ไหม
ในเวลาที่เขาห่างหาย..
ในเวลาที่เขาเจ็บป่วย..เรารู้สึกกังวล
แบบนี้ใช่ไหม..ที่เขาเรียกว่าห่วงใย
หาวงเขายามที่เขาลับตา
ห่วงใยเขาเมื่อรู้ว่าอากาศเปลี่ยนแปลง
คอย..กังวลว่าเขาจเป็นอะไรไม่สบาย
ที่บอกมานี่ใช่ไหม..ที่เขาเรียกว่าห่วงใย
21 ธันวาคม 2547 18:39 น.
เพราะรัก
เพราะไม่เคยคิด...มาก่อนว่า
ตัวเองจะรักใครได้อีก..และมากอย่างนี้
แต่พอได้มาพบกับเธอ
ฉันกลับได้เจอวันเวลาที่แสนดี
ถึงแม้เธอจะไม่เคยบอกว่ารัก..
และไม่เคยจะบอกว่าคิดถึง
อีกทั้งความรู้สึกของเธอ
ฉันเองก็ยังไม่รู้ว่าเป็นยังไง
แต่ฉันก็สุขใจที่ได้รัก
และได้มาเจอเธอครงนี้ตรงดีหัวใจเกิดรักขึ้นมา
และได้มีช่วงเวลาที่ดีๆความสุขอบอุ่นใจ
กับสิ่งดีๆที่มาผ่านเข้ามาในทุกนาทีของคืนวัน
และก็ไม่เคยคิดเลยว่า
ตัวเองจะหวั่นไหว..กับเธออเพียงนี้
ถ้าคิดๆแล้วมันก็ขำดี
แต่ถึงอย่างนั้น ความรู้สึกที่อย่างที่ฉันมี
มันเป็นความรู้สึกจริงๆ
ที่ออกมาจากหัวใจคนหวั่นไหว
ไม่ได้สร้างเรื่องราวอะไร
เพื่อหลอกใครๆว่ารักเธอ
20 ธันวาคม 2547 23:34 น.
เพราะรัก
ไม่อยากเป็นคนแรกที่......เธอรัก
ไม่อยากเป็นคนแรกที่......เธอคิดถึง
ไม่อยากเป็นคนแรกที่.....เธอคำนึง
ไม่อยากเป็นคนแรกที่......เธอมองหา
แต่อยากเป็นคน....ที่ทำให้เธอมีรอยยิ้ม
แต่อยากเป็นคน...ที่ห่วงใยเธอเสมอ
แต่อยากเป็นคนที่..เมื่อไหร่เธออยากเจอก็ได้เจอ
แต่อยากเป็นคนสุดท้าย...ที่เธอรัก..
และจะใช้ชีวิตอยู่ด้วย..จนวันตาย
20 ธันวาคม 2547 22:48 น.
เพราะรัก
เหนื่อยนักจงพัก
ผ่อนคลายให้หายเมื่อยล้า
อย่าคิดย่ากังวล
กับปัญหาวันข้างหน้า
เพราะในแต่วันของชีวิต
กับคำว่าปัญหามักมีเกิดเสมอ
ถึงคิดจะหลีกหนีไม่แก้ไข
ก็อย่าได้หวังมันจะยอมลาจากไปไหน
มันคงรอเราอยู่จะกว่าเราจะแก้มัน
และปัญหาใหม่ๆก็เตียมตัวเข้ามา
ให้เราปวดหัวต้องแก้มันอีกครั้งแล้วครั้งเล่า
ไม่ว่าจะเป็นปัญหาเรื่องเงินทอง
ปัญหาเรื่องกาารงาน
เรื่องครอบครัวคนรักชิดใกล้
เพื่อนฝุ่งคนรู้ใจล้วนต่างจะทำให้เกิดปัญหา
แม้กระทั่งตัวเราเอง
ที่อาจสร้างปัญหาให้ตัวเอง
และปัญหามันคงไม่มีวันจบสิ้นลง
ตราบเท่าที่ชีวิตเรายังดำเนินต่อไป
20 ธันวาคม 2547 00:22 น.
เพราะรัก
ถึงฉันเหื่อยล้าแค่ไหน
แค่รู้ว่ามีเธอคอยห่วงใย
ความรู้สึกเหนื่อยอ่อนของหัวใจ
ก็หายได้เพราะมีเธอเป็นยาดี
ถึงจะเหงาแสนเหงาแค่ไหน
ฉันก็ทนได้เสมอ..เสมอ
ถ้ารู้ว่า..ฉันยังมีเธอ
ให้ฝันให้ละเมอทุกคืนวัน
ถึงต้องห่างจากกันในวันหนึ่ง
ความรักความคิดถึงจะยังคงส่งถึง
ต่อให้มีภูเขาน้ำทะเลกั้นตรงกลาง
ความรักฉันจะฝ่าไปถึงเธอได้..อย่างง่ายดาย
เพราะฉันมีความรัก
ความรักที่จริงใจ........
จะทุ่มเทให้คุณ........
อุปสรรค์แค่นี้ฉันจะไม่กังวล(จริงๆก็กลัวแหละทำเป็นเก่ง)คิกๆๆ