18 กันยายน 2547 01:17 น.
เพราะรัก
น้อยใจอีกแล้วนะคนดี
แล้วจะให้ทำยังไงละ
ง้อเหรอก็ง้อไปแล้วน่ะ
แต่ก็ยังแสนงอนไม่ยอมหาย
ทีนี้ไม่รู้จะทำยังไง
เฮ้อ.เหนื่อยกับคนขี้งอนจริงๆ
แต่ถึงเธอจะเป็นยังไง
ฉันก็รักของฉัน..คนนี้ใช่เลยที่ฉันรัก
18 กันยายน 2547 01:05 น.
เพราะรัก
อยู่ใกล้ๆกันแค่นี้
แต่ทำไมมันเหมือนคนห่างไกลกัน
อาจเป็นเพราะเธอเอง
ไม่มีหัวใจให้กันก็ได้
ฉันถึงรู้สึกว่ามันไกล
รู้สึกเหมือนไม่มีใคร
ยังรู้สึกเดียวดายอยู่ลำพัง
หรือเพราะที่ผ่านมานั้น
ฉันเองที่รักเธอข้างเดียว
มันคงจะจริงอย่างที่เข้าใจ
เพราะไม่เห็นเธอแสดงอาการท่าที
ให้ฉันรู้สักนิดว่ารักกัน
เคยรักยังไงก็รักอย่างนั้น
เคยรักเธอยังไง
ก็ยังรักอยู่อย่างนั้น
จนใครหาว่าโง่งม
แต่ฉันยอมรับได้
เพราะความจริงที่ใครว่า
มันเป็นจริงตามนั้น
ฉันคงโง่และบ้า
ที่รักเธออยู่อย่างนี้ไปได้
ทั้งที่รู้อยู่เต็มหัวใจ
ว่าเธอไม่เคยคิดมีใจ
และรับรักแล้วรักตอบฉัน
แต่ทำไงได้ละคนมันรัก
18 กันยายน 2547 01:00 น.
เพราะรัก
อยากให้เธอรับรู้ความรู้สึก
ที่ฉันได้เก็บมันไว้แสนนาน
ฉันไม่เคยได้บอกให้ใครรู้
แต่เธอจะเป็นคนแรกที่ฉันยอมเปิดใจ
ไม่รู้ว่าเธอจะซึ้งกับมันไหม
ถ้าได้รู้ความรู้สึกลึกของผู้หญิงคนนี้
ไม่รู้ว่าเธอจะรู้สึกตอบเช่นไร
ว่าคนที่อยู่ไกลๆเธอคนนี้..แอบมีใจให้
....ให้เธอคนเดียวที่ฉันรักเสมอ..........
17 กันยายน 2547 17:32 น.
เพราะรัก
ถึงเธอไม่เคยจะบอก
แต่ฉันก็รู้ว่าเธอมีใคร
ฉันไม่โกธรเธอหรอกที่ไม่บอก
เพราะอย่างน้อยเธอก็ไม่เคยหลอกฉัน
เธอไม่เคยมาให้ความหวัง
ไม่เคยพูดคำหวานให้ใจเพ้อ
ไม่เคยมาให้ความผูกพันเธอ
ขอบคุณที่ไม่รักฉัน..ขอบคุณที่ไม่หลอกกัน
17 กันยายน 2547 17:25 น.
เพราะรัก
ขอบคุณนะคนดี
ที่ครั้งหนึ่งสอนให้รู้จักรัก
สอนให้ความคิดถึงเป็นยังไง
สอนให้รู้ว่าความห่วงใยดีแค่ไหน
แม้ว่าวันวานต่อจากนี้
เธอไม่ได้สอนฉันแล้ว
แล้วฉันก็เรียนรู้ด้วยตัวเองแล้ว
แต่ก็ไม่เคยลืมหรอกว่า
สิ่งที่ฉันรู้จักในวันนี้
เธอเป็นครูๆสอนฉันมา
และจะจำมันตลอดไป
ว่าครั้งหนึ่งฉันเคยได้รักจากเธอ