15 มกราคม 2548 14:17 น.
เพราะรัก
ใกล้กันแค่นี้..แต่ทำไมเอื้อมไม่ถึง
หลับตาลงทุกคืน...ยังคิดถึง..ยังฝันหา
ระยะทางก็ไม่ห่าง..อยู่แค่ครึ่งๆกลางๆ..แต่ทำไมรู้สึกว่าไกล
หัวใจดวงนี้ก็รักเธอมากมาย..แต่ทำไมยังรังเลไม่มั่นใจ
เป็นเพราะยังไม่แน่ใจในรักหรือ
หรือว่ายังหวั่นไหว...ยังสับสน
ยังคิดหายังกังวล..ถึงได้รู้อ่อนล้าและพะว้าพะวงค์
บางทีอาจจะเป็นเพราะ..ตัวฉันเองที่ชอบคิดมาก..จนวุ่นวายใจสับสน
หรือบางเป็นที่ตัวฉันเอง...ยังสับสน
ยังไม่แน่ใจ...กับความรักนี้
แต่ไม่ใช่ซินะ..คนดี
ฉันมั่นใจและแน่ใจเต็มที่..ว่าฉันรักเธอ
ทั้งหมดของหัวใจของผู้หญิงคนนี้
มีแค่ผู้ที่ดีอย่างคุณเท่านั้น
ไม่เคยเลยสักคราที่ฉันจะหันไปสนใจ
คนอื่นหรือสิ่งอื่นไปมากกว่าเธอ
แต่ที่ฉันยังแปลกใจอยู่
ว่าฉันในวันนี้ถึงได้รู้สึกแบบนี้
รู้สึกเหมือนอยู่ห่างไกลจากเธอหนักหนา
ทั้งที่เธอแสนจะใกล้ฉันกว่าคนไหน..แต่ก็ยังรู้สึกเหมือนเดินไกล
บางทีนะบางทีเหมือนว่าเธอคอยเดินหนี
ในขณะที่ฉันวิ่งหรือเดินเข้าใกล้เพื่อไปหา
มันเหมือนว่ามีอะไรทำให้ใจฉัน
รู้สึกว่ายิ่งห่างจากเธอออกไปไกล
ไม่เข้าใจเลยสักนิด
ไม่เข้าใจอะไรทำให้คิดกังวลไปแบบนั้น
ทำไมนะทำไมฉันยังหาเหตุผลไม่เจอ
ที่เหตุผลที่ฉันสงสัยมัน...อยู่ในทุกวันนี้
11 มกราคม 2548 17:07 น.
เพราะรัก
อยากให้เธอซึ้งในความคิดถึง
อยากให้เธอเข้าใจในความห่วงหา
อยากให้เธอสนใจในความเป็นมา
อยากให้เธอรู้ค่าในความรักที่มอบไป
เพียงเธอเห็นค่า..ในทุกๆสิ่ง
เพียงเธอบอกว่ายินดี..จะรับไว้
เพียงเธอพร้อมจะเปิดใจ
เพียงเธอพร้อมที่จะเดินข้างร่วมทาง
ฉันก็ก็ยินดีจะทุ่มเทรักให้
ฉันก็พร้อมจะรักและอยู่เคียงข้าง
ฉันพร้อมจะก้าวเท้าเดินร่วมทาง
ฉันพร้อมจะให้ความรักที่ฉันมี..กับเธอ
10 มกราคม 2548 01:51 น.
เพราะรัก
หัวใจฉันไม่ได้มีไว้เพื่อเจ็บ
แต่จะมีไว้เพื่อเก็บความรัก..ให้เธอ
หัวใจไม่ได้มีไว้เพื่อช้ำ
แต่มีไว้เพื่อรองรับความรู้สึกเธอ
หัวใจฉันไม่ได้มีไว้เพื่อหลายใจ
แต่มันมีไว้ให้รักเดียวใจเดียว
หัวใจฉันไม่ได้มีไว้เพื่อรองรับใคร
แต่มีไว้สำหรับ..คนที่ฉันรัก..อย่างเธอ
หัวใจไม่ได้มีไว้เก็บซ่อนใครหลายๆคน
แต่มีไว้เก็บคนคนเดียวที่รักกัน
คนที่จะเป็นทุกสิ่งทุกอย่าง
เป็นคนที่ยอมรับในกันและกันได้จริงๆ
9 มกราคม 2548 20:04 น.
เพราะรัก
ทุกอย่างสำหรับฉันยังเหมือนเดิม
แม้ว่าใครจะเปลี่ยนไป
แม้แต่ตัวเธอเองก็ช่าง
คงเปลี่ยนไปแล้วเช่นกัน
แต่ฉันยังคงอยู่ตรงนี้
พร้อมกับทุกสิ่งดีๆ
ที่ฉันเคยมีให้
ไม่เคยลืมหรือละเลยมัน
มันยิ่งนับวันยิ่งเพิ่ม
จนบางครั้งฉันก็สงสัยตัวเอง
ว่ามันเพราะอะไรกัน
ที่ฉันทนนั่งรอรักใครคนนี้
รักคนที่ฉันไม่รู้อะไรเกี่ยวกับเขา
รักทั้งที่ฉันไม่รู้เลยสักนิด
ว่าเขาคิดและรู้สึกยังไง
มันเหมือนคนโง่ใช่ไหม
ที่ฉันเป็นแบบนี้
คงใช่ฉันอาจจะโง่
แต่ฉันยอมโง่นะ
ถ้าฉันได้รักคนที่หัวใจฉันรัก
และจะไม่เสียใจเลย
ถึงแม้ฉันจะเป็นฝ่ายเดียว
ที่มีใจและทุ่มเทรักให้
เพราะอย่างๆน้อยที่สุด ฉันก็ได้รู้จักความรัก
รู้ว่าตัวเองรักใครเป็น
เพราะตลอดเวลาที่ผ่านมา
ฉันรู้สึกเหมือนคนไร้หัวใจ
รักใครไม่เป็นแบบนั้น
แต่นับตั้งแต่วันนั้น
ที่ฉันได้รู้จักและเจอเขา
ทุกอย่างในชีวิต
รวมถึงความรู้สึกในจิตใจฉันเปลี่ยนไป
ฉันไม่รู้ตัวเองด้วยซ้ำไป
ว่าไปเริ่มรักเขาขึ้นมาตอนไหน
อยู่ที่รู้สึก คือฉันรักเขาไปแล้ว
และก็อยากที่ฉันจะหักใจลืม
เคยบอกตัวเองก็หลายครั้งหลายๆหน
ว่าเราไม่ดีพอสำหรับเขาหรือใคร
และคงไม่คู่ควรกับเขาหรอก
นี่เป็นความคิดที่คิดมาตลอดเวลา
แต่ในใจมันก็รักเขา
รักมากด้วยรักจนไม่ฟังอะไร
ที่ตัวเองสั่งและคัดค้านไป
มันเหมือนคำสั่งที่สั่งตัวเองไร้ความหมาย
ในเมื่อหัวใจมันคิดไม่ตรงกันเลยสักนิด
9 มกราคม 2548 00:50 น.
เพราะรัก
ขอโทษนะคนดี
ฉันได้พยาพยามแล้วเต็มที่
ที่จะคิดถึงเธอให้น้อยที่สุด
แต่สุดท้ายฉันก็ทำไม่ได้
ขอโทษนะที่ฉันเป็นคนแบบนี้
ทั้งๆที่ฉันพยาพยามปรับตัวให้ดี
ไม่คิดถึงไม่เหงาแล้วอย่างนี้
สุดท้ายฉันก็แพ้ใจตัวเอง กลับมานั่งคิดถึงเธอ
และทุกครั้งเธอรู้ไหม
เวลาฉันเจอเธอทีไร
หัวใจฉันมันสั่นไหว
รู้สึกเหมือนใจมันล่องลอยโดยไม่รู้ตัว
จนบางทีฉันขออย่าได้เจอเธอ
เพราะเจอทีไรมันหวั่นไหว
ทั้งที่ความจริงในใจมันค้านกัน
อยากเจอเธอทุกวันด้วยซ้ำไป
แต่ถ้าเจอแล้วตัวเองเป็นแบบนี้
ไม่กล้าพูดไม่กล้าคุยกกกับเธอซะที
ฉันเลยเลือกที่จะไม่เจอดีกว่า
จะอยู่ไปรักเธอไปเรื่อยแบบนี้แหละดี
แต่ในบางทีนะบางที
มันก็เหงาจนบอกไม่ถูก
เมื่อเวลาที่คิดถึงเธอขึ้นมา
บางครั้งจนฉันมีน้ำตา ..มันไหลออกมาโดยไม่รู้ตัว
ฉันขอโทษนะที่เป็นคนแบบนี้
แต่เธอรู้ไหมบางที
ฉันเองก็เบื่อตัวเองเหมือนกัน
ที่เธอคนแย่ๆแบบนี้
http://www.kapook.com/musicstation/newmusicstation/play.php?id=4245
.......สายตาลำเอียง.........
เธอเอาใจออกห่าง
ฉัน...ไป ทีละน้อยทีละนิด
ทำถูกยังดูว่าผิด
เมื่อ..วานไม่ด้อยแบบนี้
เจอเขาแล้วอะไร
คล้อยตาม..ไปเห็นงาม ไปเห็นดี
ทั้งที่ฉันทำ...มากกว่าที่เขาทำด้วยซ้ำไป
* ไม่เป็นกลางเลยนะหัวใจ
เธอตัดสินแค่ใช้หางตา
ถอนตัวดีกว่า ฉันจะสู้อะไรเขาได้
** ก็สายตาเธอลำเอียง
เธอเห็นแค่เพียงแต่เขา
สายตาไม่เข้าข้างคนเก่า
เพราะเงาสะท้อนคนใหม่
จากสายตาเธอที่มองหน้าฉัน
มันฟ้องว่าเธอหมดใจ
ไม่มีแล้ว ไม่มีเหลือเยื่อใย
คนใจไม่ยุติธรรม(ใจเธอไม่ยุติธรรม)
คนเอาใจเก่าๆ ฝืนมองสักกี่ครั้ง สักกี่หน
แน่ล่ะไม่ซึ้งเท่าคน เพิ่ง...มา นัยน์ตาสบกัน
คำก็น่ารำคาญ ร้าว..ราน อยู่ทุกคืนอยู่ทุกวัน
สองคำเสียที....พูดสิเลิกกันฉันจะเลิกรา