24 ตุลาคม 2548 18:37 น.

..... ทานตะวัน .....


๏  เมื่อตาวันแง้มเงาเริ่มเผาร่าง
กลั่นน้ำค้างฟากคืนพลอยตื่นขาน
จากร่องรอยหลับของทำนองกาล
จักต่อสานรังสีร่ายลีลา

ฉายแรงลบบังร่มจากห่มเมฆ
ทบร้อนเฉกทวีเฉือนทุกเคลื่อนหา
ขณะโหมไฟอาบลงทาบทา
ยังหนึ่งค่าเผยภาพลงทาบใจ

ท่ามเปลวแดดเดือดไอที่ไล้ผ่าว
ทิวทอดยาวขึ้นหยัดระบัดไหว 
ทานลำแสงแรงลมยามข่มไกว
ช่อดอกใบบ่งกล้ากับท่าที 

ร้างเงาร่มป้องปันยังหันหน้า
แทนหลบล้าหลีกเอนเพื่อเบนหนี
แม้นเตี้ยต่ำใช่รั้งอยู่ทั้งปี
หากวิถีจักคาอย่างท้าทาน

เจ้ายืนหยัดช่องามอยู่ท่ามแสง
จากรุ่งแจ้งต่อวันจนผันผ่าน
เผยกลีบกล้าฝ่ากล้ำระหว่างกาล
ใช่โรยรานพียงแดดที่แผดมา