31 มกราคม 2548 15:46 น.
เพชรเทียม
เงียบหายไปเนิ่นนานไม่ติดต่อ
วันนี้พ่อคุณตัวร้อนมาหรือไร
อยู่อยู่ก็บอกว่าจะเดินทางไป
ที่เกาะไกลที่เลื่องลือชื่อทะลุ
ตอนนี้เธอคงถึงเกาะแล้วสักพัก
โถ่ที่รักหนีฉันไปใจระอุ
ไฟหึงหวงห่วงเธอคอยย่วงยุ
สาวทะลุจะทำให้ลืมฉันไหม
เดินทางไกลเหนื่อยไหมจ๊ะคนดี
อยากให้พี่รีบออกเกาะอย่างเร็วไว
ก็เพราะห่วงเพราะรักและหวั่นไหว
จะเชื่อใจถ้าพี่รีบกลับมา
กลับมาแล้วทำไมไม่มาบอก
หรือพี่หลอกให้น้องมีน้ำตา
หรือพี่พักเหนื่อยไม่ทันจะโทรหา
หรือพี่มากับสาวเกาะลืมน้องไป
28 มกราคม 2548 18:20 น.
เพชรเทียม
รู้ไหมจ๊ะว่าฉันนั้นขี้เหงา
ชอบนั่งเศร้าน้ำนองหน้ายามอ้างว้าง
ยิ่งขาดเธอเขื่อนน้ำตามันยิ่งบาง
มักครวญครางว่าเหงาจนจับใจ
รู้ไหมจ๊ะว่าฉันนั้นคิดถึงเธอ
ชอบนั่งเพ้อถึงเธออยู่เรือยไป
ยิ่งคิดถึงยามทางยิ่งห่างไกล
มักเสียใจร้องไห้อยู่ทุกครา
รู้ไหมจ๊ะว่าเวลาเราห่างกัน
ชอบนอนฝันว่าฉันได้พบหน้า
ยิ่งวันไหนคิดถึงยิ่งอ่อนล้า
มักกินยาแก้ปวดอยู่ทุกที
รู้ไหมจ๊ะว่าฉันมีเพียงเธอนะ
ชอบที่จะรักเธอเหมือนวันนี้
ยิ่งนานวันยิ่งคิดถึงทุกนาที
มักบอกพี่ว่าคิดถึงเธอจัง
25 มกราคม 2548 16:42 น.
เพชรเทียม
เธอคือผู้คอยประคับคอยประคอง
คือเจ้าของมือทั้งสองที่อบอุ่น
คือผู้โอบกอดฉันอย่างละมุน
คือผู้หนุนให้ฉันมีกำลังใจ
เธอคือน้ำที่ไหลสู่หัวใจไม่เหือดแห้ง
เธอคือแสงส่องเส้นทางสว่างให้
เธอคือสุข คือทุกลมหายใจ
ขาดเธอไปฉันคงไซร้ไร้วิญญาณ
20 มกราคม 2548 17:57 น.
เพชรเทียม
*******************************************
แหวนเกลี้ยงกลมสีเขียวหยกวงวงหนึ่ง
แฝงด้วยซึ่งความรักความผูกพัน
แห่งสองเราให้นึกถึงทุกตื่นฝัน
และทุกวันที่ผ่านไปอยู่ทุกครา
นานมากแล้วที่เธอเดินทางไป
นอกเมืองใหญ่ไกลเกินจะไปหา
นานนักนะทุกย่างก้าวทุกเวลา
น้ำจากตาก็เริ่มหยดหลั่งไหล
นอนนั่งนึกถึงเสมอนะคนดี
นาทีที่เธอจะเดินก้วจากไป
นึกในใจอยากเอื้อมมือรั้งเธอไว้
นานเกินไปที่คิดให้เธอหยุดเดิน
รักและคอยเธออยู่ที่ตรงน้
รอคนดีมันคงจะไม่ยากเกิน
รอไปด้วยความรักไม่เคอะเขิน
รอและเมินชายอื่นมองผ่านไป
กลืนข้าวเปล่าผสมกับน้ำตา
กินน้ำชาหาความหวานช้างยากไซร้
กลิ่นเคยหอมกลับกลายเป็นหาไม่
กลืนลงไปดั่งน้ำเปล่าไร้ราคา
ยากเย็นนักการรัก-รอใครสักคน
ยามทุกข์ตรมกับความเหงาใจกายา
ยามเจอใครเขาเดินคู่กันมา
ยากหนักหนาจะสลัดความทุกข์เศร้า
อยู่คนเดียวเหงาหงอยเปล่าเปลี่ยวใจ
อยากจะให้เธอกลับมาผ่อนคลายเหงา
อยากให้ช่วยดูแลให้บรรทา
อยากทุเลาความรู้สึกที่เดียวดาย
คามหัวใจตัวเองไว้ให้แข็งแกร่ง
ดามเพื่อแข่งเข้าสู้กับมารร้าย
ดึงดันจะคอยกำจัดคิดทำลาย
ด้วยใจหมายจะรอจนเธอกลับมา
*******************************************
18 มกราคม 2548 18:16 น.
เพชรเทียม
เหม่อมองดูปฏิทินวันเธอไป
เริ่มวันใหม่ไม่มีเธออย่างสิ้นหวัง
ทำหน้าที่ของตนอย่างไร้กำลัง
ร่างกายพังพร้อมจิตใจที่อ่อนล้า
เหม่อมองดูรูปภาพใบเก่าเก่า
ที่มีเรายิ้มด้วยความสุขหนักหนา
ไม่นานนักก็มีน้ำหยดลงมา
คือน้ำตาที่นึกถึงคนห่างไกล
เหม่อมองดูเก้าข้างตัวข้างข้าง
ที่เคยวางของกันที่เอาไว้ให้
เพื่อเธอได้นั่งชิดฉันอย่างชิดใกล้
นั่งคุยไปเรียนไปเพลิดเพลินดี
เหม่อมองดูออกไปนอกหน้าต่าง
ในใจพลางวาดภาพเธอบนฟ้า
เธอที่รักที่ฉันคอยฝันหา
สายธาราโปรดช่วยเราให้พบกัน
หน้าส่วนตัว
1438
