23 มิถุนายน 2552 03:11 น.
"เพชรสังคีต"
...บรรยายความตามวิสัยคนใจเปลี่ยว
เขียนมาถึงครั้งนี้นานทีเดียว
ก็ใช่ว่าจะเชิงเชี่ยวชำนาญกลอน...
ครั้นจะจับคำร้อยเป็นถ้อยพจน์
ให้ปรากฏเลื่องลือชื่อกระฉ่อน
สำนวนก็ขัดเขินเกินสุนทร
จึงขอวอนว่าคำธรรมดา
ด้วยใกล้วันครูกลอนสุนทรภู่
อยากจะเขียนเชิดชูให้หรูหรา
แต่ก็แสนอาภัพอัปรา
ด้วยภาษาโบราณเขาพาลทิ้ง
ดีแต่เขียนกลอนเปลี่ยวเที่ยวจีบสาว
เพราะโง่เขลาจะลัดเลี้ยวเกี้ยวผู้หญิง
คำโบราณเขาไม่ฟังนิจจังจริง
ได้แต่นิ่งอึ้งอดรสภิรมย์
จึงคิดพึ่งเหล้ายาสุราบาน
อุตส่าห์ทานกล้ำกลืนทั้งขื่นขม
จนเมามายกายเย็นจะเป็นลม
ยิ่งตรอมตรมคิดถึงขวัญกลั้นน้ำตา
ใครว่าเหล้าลิ้มแล้วจะลืมทุกข์
มันกลับปลุกความเศร้าเข้าหนักหนา
เหมือน้ำมันราดไฟไหม้ลามมา
อนิจจาช่างเขลามิเบาเลย
ด้วยจิตซื่อถือว่ายุพาภักดิ์
จนร้างรักร้อนไหม้นะใจเอ๋ย
ช่างทำกันแม่คุณคนคุ้นเคย
พอชิดเชยแล้วก็มานิราไกล
อันคนทุกข์ชุกทั่วเหมือนตัวพี่
ภคินีจึงร้างจิตพิสมัย
แต่เอาเถิดทุกข์กี่วันไม่บรรลัย
จะจำใจหวังน้องประคองคอย
พอตกค่ำย่ำยามเป็นความฆ้อง
ถึงหม่นหมองรัญจวนหวนละห้อย
คิดถึงพักตร์รักเก่าเจ้าน้องน้อย
ก็ล่องลอยวิมานฟ้าหนักหนาแล้ว
ถึงอยู่เดียวเปลี่ยวจิตให้คิดถึง
จะคำนึงเป็นทำนองสู่น้องแก้ว
จะร้อยกรองลองวจีพอวี่แวว
วิเวกแว่วสู่ขวัญให้หันคืน ฯ
3:02 23/6/2552
19 มิถุนายน 2552 21:52 น.
"เพชรสังคีต"
เส้นทางพ่อก่อไว้ให้เดินตาม
มือที่กุมกรับมั่นขยั้นขย่อน
เริ่มสั่นคลอนถอนจิตพิศวง
แต่ก่อนจับกรับนั้นแสนมั่นคง
เพราะพ่อส่งแรงใจมาใกล้ชิด
พ่อสั่งสอนสร้างสมคอยบ่มเพาะ
ให้เหมาะเจาะเจนทางเสริมสร้างศิษย์
พจนารถราดลดหมดชีวิต
ชี้ถูกผิดเพื่อจำลำนำครู
ด้วยน้ำลายไอปากพ่อฝากไว้
เสภากานท์ก้าวไกลได้เห็นอยู่
มธุรสพจนางามตราตรู
พ่อเชิดชู-ชำนาญงานเสภา
เมื่อเสภาพ่อขับอยู่ลับโลก
ทิ้งรอยโศกซ่อนแฝงทุกแหล่งหล้า
เมื่อเสภาพ่อขับอยู่ลับตา
ทิ้งพาราวังเวงเพลงรำพึง
เสียงสรวลสันต์พลันกำสรวลรัญจวนโจษ
เสียงปราโมทย์เป็นโอดครวญชวนคิดถึง
เสียงเพลงรักกลับบรรเลงเพลงคำนึง
เสียงซาบซึ้งจึงเป็นเพียงเสียงคร่ำครวญ
มือที่กุมกรับมั่นขยั้นขยับ
ไยทิ้งกรับลับไปให้ไห้หวน
เมื่อปี่พาทย์ยังบรรเลงเพลงรัญจวน
ไยมาด่วนตัดตอนไปก่อนเพลง
เพราะคิดถึงจึงจารผ่านถึงพ่อ
เพราะใจท้อร้าวรวดใช่อวดเก่ง
เพราะพ่อทิ้งศิษย์ไว้ให้วังเวง
เพราะพ่อเร่งรีบไปได้ลงคอ
มือศิษย์กุมกรับมั่นขยั้นขย่อน
มันสั่นคลอนถอนใจไฉนหนอ
จำได้เพียงถ้อยคำน้ำตาคลอ
เส้นทางพ่อก่อไว้ให้เดินตาม ฯ
21:45 19/6/2552
18 มิถุนายน 2552 15:24 น.
"เพชรสังคีต"
คิดถึงพ่อ
กรับขวัญ รัญจวน หวนหา
คีตา ไกวกวาด พาดสาย
เป็นเพียง เสียงลา พร่าพราย
บรรยาย ส่งศัพท์ กรับกานท์
สิ้นเพียง เสียงขับ ลับโลก
วิโยค ทั่วดิน ถิ่นฐาน
พ่อคือ ครูบา อาจารย์
ตำนาน เสภา ธานี
กรับหลุด สุดเศร้า เปล่าจิต
พ่อสถิต ปลิดทุกข์ สุขขี
พากเพียร เรียนขับ นับปี
แต่นี้ ไร้พ่อ ท้อใจ
แจ้งดับ เพียงจิต คิดถึง
แจ้งเสียง รำพึง ถึงไหน
แจ้งศัพท์ กรับกานท์ ขานไกล
แจ้งยัง แจ้งใน ใจชน ฯ
-----------------------------------------------
รักพ่อ เสียดายพ่อ อาลัยพ่อ คิดถึงพ่อที่สุด
"ณัฐ"
ลูกศิษย์ของพ่อ ๑๘ / ๐๖ / ๒๕๕๒
หน้าส่วนตัว
1737
