23 ตุลาคม 2550 17:39 น.
"เพชรสังคีต"
"เพียงร้อยกรอง"
....คลื่นสวาทสาดกระเซ็นเป็นโค้งคลื่น
คลื่นสวาทสาดระรื่นชื่นใจหลาย
คลื่นสวาทสาดสนานสำราญกาย
คลื่นสวาทสาดสยายเม็ดพรายรัก
เป็นโค้งคุ้งแค่เค้าเข้าครื้นครั่น
มิเว้นวันหวั่นไหวไว้ตระหนัก
ให้เห็นห้วงห่วงหามาสืบซัก
ถูกทวงทักท้าถามให้หวามวน
โน่นแน่ะโน่นเกาะไกลปลายขอบฟ้า
ชวนฝันหาฝ่าขวัญวันสับสน
คลื่นทุ่มฝั่งเกือบพังดังชอบกล
เหมือนดึงใจให้หล่นลงชลลาน
จำเรียงถ้อยร้อยคำนำมาสู่
เพื่อมือน้อยคอยสู้และสืบสาน
จารลำนำฉ่ำใจในวันวาน
ชี้ชวนท่านต่อขานงานร้อยกรอง ฯ
1 ตุลาคม 2550 15:49 น.
"เพชรสังคีต"
....คิดถึงนุชนิ่มเนื้อ นพคุณ
ขวัญอ่อนนอนละมุน แนบข้าง
พักตราน่าการุณ เก็บซ่อน
อิงแอบอกอวดอ้าง อิ่มโอ้สรรพคุณ
....ยลสุคนธ์แห่งเจ้า มิวาย
พาชื่นกำลังกาย หลั่งล้น
มาลีกลิ่นตามสาย ลมอ่อน
มิเท่าฉมแม่ท้น ท่วมเนื้อเหลือเกิน
....พระพายพักดอกไม้ ลอยมา
ฉิวผ่านผืนแพรพา จับได้
นึกแม่เหน็บอุรา ดังก่อน
จักชื่นนาสิกไซ้ แทรกนั้นทันที
....หลงละเมอพร่ำเพ้อ ครวญคราง
เพราะติดตรึงนวลนาง แห่งข้า
มาเถิดนะสองปราง ของพี่
มานิ่มนิ่มแนบหน้า น่าเน้าพะนอ